۳ اردیبهشت ۹۷
غنچه غم شکوفه می زند، دریا پر از تلاطم موج هاست ، دلم می گیرد از آب دریا ، کوچ شکوفه ها ، لبریز شدن از غصه ها که تند تند احساسم خم می شود از هجوم آن ها، آه از نوشتن نوشتن از درد دل ها ، کوه می آید، شب می رود، روز می آید در خلوت کوچه نور با سایه می جنگد تا روزنه ای به شادی یابد و شادی می لغزد و غم را می شکند و توپ بازی بچه های بی گناه سوری که درب اردوگاه به روی آنان بسته است و آواره شدن شاید می دانی پس شکوفه بزن نوار فیلم تند می گذرد غم می آید و توپ عینک مادربزرگ را می شکند. شکوه کوه ، روزنه امید و غم اسیری و انفجاری شبانه او را بیدار می کند . صبح که می شود مردم همه شادند و از شادی حمله موشکی آمریکا به شهرهایشان می گویند. این چه عاشقانه ای است تلاقی غم و شادی و الان احساس اش را می تواند در بوق و کرنا کند و فریاد بزند که چه می کنند مستکبران جهان با آزادی ، آزادگی و آزادی خواهان!؟