امام هفتم 
حضرت موسى بن جعفر علیه السّلام، در روز یک شنبه هفتم صفر، سال 128 هجرى در ابواء (محلى بین مکه و مدینه) به دنیا آمد و در 25 رجب سال 183 در زندان بغداد، در سنن 55 سالگى، به شهادت رسید و در نزدیکى همین شهر در کاظمین به خاک سپرده شد. پدر بزرگوارشان، امام جعفر صادق علیه السّلام و مادرشان حمیده نام داشت. کنیه ایشان ابو الحسن و ابو ابراهیم و لقب مشهور ایشان «کاظم» بود، اما راویان شیعه از ایشان با القاب «امین» و «صالح» نیز نام مى ‏برند.
مورّخان، تعداد فرزندان ایشان را مختلف بیان کرده و برخى آن را تا شصت تن گفته‏ اند که در میان پسران، امام رضا علیه السّلام و در میان دختران، فاطمه معصومه که در قم مدفون است از بقیه مشهورترند.
مدت امامت ایشان 35 سال بود که بخشى از آن در زندان خلفاى ستمگر عباسى سپرى شد.
برخى از روایات ایشان در جوامع روایى و مسند ایشان آمده است.

منبع:
شهید اول، محمد بن مکى، الدرّة الباهرة من الأصداف الطاهرة (ط - القدیمة مع الترجمة ) - قم، چاپ: اول، 1379 ش، ص33.