گفتم به پیری رِسَم و توبه کنم

آنقدر جوان مُرد و یکی پیر نشد

یکی از اعمالی که بسیار در سیره بزرگان به آن تأکید شده است، نماز توبه #یکشنبه های ماه #ذیقعده می باشد (که البته در مابقی ایام سال نیز به نیت رجاء وارد شده است ولی در یکشنبه های این ماه بسیار مورد توجه می باشد). این نماز یکی از دستوراتی است که تمام علمای اخلاق به آن اهتمام ویژه داشتند و تمام برنامه ها و چله های عبادی خود را با آن آغاز می کردند.

نحوه انجام نماز:

 در روز یکشنبه ماه ذیقعده غسل (با نیت توبه) انجام می شود. سپس 4 رکعت نماز (دو تا دورکعت) با نیت نماز توبه یکشنبه ماه ذیقعده خوانده می شود. در هر رکعت بعد از حمد، سه مرتبه توحید و یک مرتبه معوذتین (ناس و فلق) خوانده می شود. بعد از سلام نماز دوم، هفتاد مرتبه استغفار گفته می شود و در انتها ذکر “لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم” خوانده می شود. (در دستور بعضی از بزرگان تعداد هفت بار برای ذکر “لاحول و لاقوه الا بالله العلی العظیم” نقل شده است که به نظر صحیح تر می آید) و در انتها گفته می شود:

يَا عَزِيزُ يَا غَفَّار اِغفِرلِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِيعِ المُؤمِنيِنَ وَ المُؤمِنَات، فَاِنَّهُ لاَ يَغفِرُ الذُّنُوبَ اِلاَّ اَنت

نکته جالب در خصوص این نماز بحث حق الناس میباشد که در توضیح نماز آمده است در روز قیامت خصماء از او راضی میشوند. (انسان باید در جهت برآورده کردن حق الناس تلاش خود را انجام دهد و اگر فرد را پیدا نکرد یا احتمال مفسده ای داد، از طرف آن شخص صدقه دهد یا استغفار کند یا… ولی گاهی ممکن است حق الناسی نادانسته بر گردن انسان باشد که این نماز کمک میکند در روز قیامت آن فرد از انسان بگذرد.)

منبع: ابن طاووس، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۱۳