خدای عالمیان با تبیین و تعریف سه واژه کلیدی « غدیر، عاشورا ، ظهور» طرح تشیع را بنا نهاده است. تشیعی که اعلان موجویت و اثبات حقانیتش در غدیر ، بقایش در عاشورا و فراگیر شدنش با ظهور رقم خورده است . شاخصه اصلی تشیع امام محور بودن آن است. در غدیر ، عاشورا و ظهور ولایت و ولایت مداری اصل و شالوده ی دین اسلام می باشد. عاشورا احیاگر دین پیامبر خاتم حضرت محمد مصطفی (ص) است، پیامبری که در غدیر با بانگ « من کنت مولاه فهذا علی مولاه» به اذن الهی مردم و اهل یقین را به ولایت مداری امام علی(ع) در زندگی رهنمون نمود.

عاشورا صحنه روشن گری جامعه نسبت به چهره ی پلید حاکمان جوری است که در لباس و مقام خلیفه پیامبر(ص) به دنبال هدم دین از تمام شئون فردی و اجتماعی زندگی مردم بودند و در این زمان حساس امام حسین (ع) با برملا نمودن ماهیت کریه و زشت بنی امیه منجی دین گردید همان گونه که حضرت قائم(عج) نجات بخش جامعه در زمان ظهور خواهند بود. سالار شهیدان حضرت باعبدالله الحسین(ع) با آزادمردی و در اوج آزادگی با کنار گذاشتن تقیه به امر به معروف و نهی از منکری اساسی دست زد همانگونه که حضرت حجت (عج) خواهند نمود .

مکتب عاشورا در بردارنده ی درس هایی است که منتظران ظهور باید آنان را سرلوحه خویش قرار دهند تا در صبح ظهور از قافله عاشقان و دل سوختگان کوی یار عقب نمانند. سالیانی است که همه آرزو می کنند ای کاش در عاشورای سال 61 هجری بودیم و در صف یاران یاری گر امام غریبمان به فیض شهادت نائل می شدیم ؛ آرزویی که امروز در مکتب منتظران هر روز جمعه ندبه می شود تا لیلقت سربازی امام عصر(عج) و جهاد با دشمنانش و شهادت در رکابش ، صبح ظهور روزیمان گردد.