معرفی کتاب

کتاب سلامت جنسی در جامعه اسلامی،‌ جلد اول (سلامت جنسی؛ چیستی، چرایی و چگونگی)

چکیده
«سلامت جنسي» واژه تازه‌اي است كه در سال‌هاي اخير، به حوزه موضوعات و مباحث جنسي وارد شده است و هنوز درباره معنا، مفهوم و گستره آن اتفاق نظر در ميان صاحب‌نظران وجود ندارد. «سازمان جهاني بهداشت» ، در سال 2006 م. «سلامت جنسي» را اين گونه تعريف مي‌كند:
بهره‌مندي از آسايش جسمي، عاطفي، ذهني و اجتماعي در زمينه جنسي. سلامت جنسي صرفاً به معناي فقدان بيماري، ناتواني و ضعف نيست. سلامت جنسي نيازمند رويكردي مثبت و احترام‌آميز نسبت به روابط و تمايلات جنسي و همچنين امكان برخورداري از تجارب جنسي ايمن و لذت‌بخش است؛ تجاربي فارغ از اجبار، تبعيض و خشونت. براي دست‌يابي به سلامت جنسي و حفظ آن بايد حقوق جنسي تمام افراد جامعه محترم شمرده شده، و برآورده شود.
در دهه اخير، «سلامت جنسي» در جهان اهميت فراواني يافته است تا آنجا كه امروزه موضوع «سلامت جنسي»، يكي از اولويت‌هاي «سلامت همگاني» به شمار مي‌آيد. در سال 2010 م. «انجمن جهاني سلامت جنسي» (WAS) با هدف پيشبرد آگاهي درباره سلامت جنسي، براي اولين بار، ۴ سپتامبر (برابر با 13 شهريور) را به عنوان «روز جهاني سلامت جنسي» در سطح جهاني معرفي كرد كه اين امر نيز نشان‌دهنده اهميت موضوع يادشده است.

از سوي ديگر، با پيچيده‌تر شدن روابط و رفتارهاي جنسي در جوامع انساني، نياز به مداخلات مبتني بر دانش براي آگاه‌سازي، اصلاح نگرش و پيش‌گيري و درمان بيماري‌هاي مرتبط از اهميت روزافزوني برخوردار شده است. اين موضوع به ويژه پس از گسترش بيماري ايدز در جهان اهميت بيشتري يافته است.
البته بايد توجه داشت كه امروزه سلامت جنسي مانند ديگر جنبه‌هاي سلامت، تنها به نبود بيماري يا اختلال عملكرد گفته نمي‌شود، بلكه هماهنگي و سازگاري جنبه‌هاي جسمي، عاطفي، عقلاني و اجتماعي امور جنسي در انسان را نيز در برمي‌گيرد. همچنين سلامت جنسي با سلامت باروري رابطه تنگاتنگي دارد و براي داشتن نسلي سالم و شايسته بايد به آن توجه كرد.
مهم‌ترین سرفصل‌های جلد اول کتاب «سلامت جنسی در جامعه اسلامی با تأکید بر نقش رسانه ملی» به این شرح است:
فصل اول: مفاهيم و اصطلاحات
فصل دوم:نظريه جنسي اسلام
فصل سوم: ناهنجاري‌ها و آسيب‌هاي جنسي در ايران
فصل چهارم:اصول، مباني و راهكارهاي تحقق سلامت جنسي در جامعه اسلامي
فصل پنجم:رسانه ملي و سلامت جنسي

در جلد دوم این کتاب نیز، مجموعه گفت‌وگوهای انجام‌شده با کارشناسان به تفکیک 9 حوزه تخصصی ارائه‌شده است.
كتابنامه
نویسنده: ابراهیم شفیعی سروستانی - 1343
عنوان: سلامت جنسی در جامعه اسلامی،‌ جلد اول (سلامت جنسی؛ چیستی، چرایی و چگونگی)
تهیه‌کننده: اداره کل پژوهش‌های اسلامی رسانه
مشخصات نشر: مرکز پژوهش و سنجش افکار صدا و سیما، اداره کل پژوهش‌های اسلامی رسانه، 1395

 برای مشاهده متن کامل این کتاب بر روی لینک زیر کلیک نمایید:

http://pajuhesh.irc.ir/product/book/show/id/2656

از آیِۀ شریفۀ:

اِنَّ الصَّلاةَ تَنهَی عَن الفَحشآءِ وَالمُنکَرِ [عنکبوت:45] ؛ نماز، انسان را از کارهای زشت و ناپسند باز می دارد.

استفاده می شود که (لا صَلاةَ لِمَن لایَنتَناهی عَن الفَحشاءِ وَالمُنکَر: کسی که از کارهای زشت و ناپسند خودداری نمی کند، واقعاً نمازش نماز نیست!)

آیه الله بهجت(در محضر بهجت:2/83)

از پلکان حرام که نمی‌شود به بام سعادت حلال رسید.

شهيد بهشتي

#شیعه

#امر_به_معروف #نهی_از_منکر

#آقاسی

#شعرشیعه

شیعه یعنی امتزاج نار و نور *

شیعه یعنی رأس خونین در تنور *

شیعه یعنی « سابقون السابقون » *

شیعه یعنی یک تپش عصیان و خون *

شیعه باید آبها را گل کند *

خط سوم را به خون کامل کند *

خط سوم٬ خط سرخ اولیاست *

کربلا بارزترین منظور ماست *

شیعیان! مدیون خون کیستید؟ *

زنده از رقص جنون کیستید؟ *

کیست تا اسلام را یاری کند؟ *

حکم حق را در زمین جاری کند؟ *

کیست تا پرچم٬ به دوش خون کشد *

شیعه را ازخواب خوش بیرون کشد؟ *

شیعه کی از مرگ٬ پروا می کند؟ *

پرچم دین را ز سر٬ وا می کند؟*

شیعه کی تسلیم فحشا می شود؟ *

فسق را محو تماشا می شود؟ *

#کربلا بر #شیعه نا مکشوف نیست *

حکمتش جز #امر_بالمعروف نیست *

#امر_بالمعروف٬ #نهی_از_منکر است *

شیعه بی امر و بی نهی٬ ابتر است *

شیعیان! فرهنگ عاشورا چه شد؟ *

پرچم خون رنگ عاشورا چه شد؟ *

روز عاشورا کجا بودیم ما؟ *

در کدامین خانه فرسودیم ما؟ *

گفت مولا: « کل ارضِ کربلا » *

شیعه یعنی غربت و رنج و بلا *

شیعه بی درد! زخم بی نمک! *

بس کن این« یا لیتنی کنت معک » *

کربلا غوغاست٬ ساز و برگ کو؟ *

ظهر عاشوراست٬ شور مرگ کو؟ *

ظهر عاشورا« فاین تذهبون » *

«لم تقولون ما لا تفعلون؟» *

 رسول خدا (ص) فرموده‌اند: هر زنی که به خداوند سبحان و روز قیامت ایمان دارد،  زینتش را برای غیر شوهرش آشکار نمی‌کند و همچنین موی سر و مچ خود را نمایان نمی‌سازد و هر زنی که این کارها را برای غیر شوهرش انجام دهد،دین خود را فاسد کرده و خداوند را نسبت به خود خشمگین کرده است؛  و همچنین زر و زیور خود را در منظر و دیدگاه غیر شوهر نمی‌گذارد و در غیاب شوهر، خود را خوشبو نمی‌کند که اگر چنین کند، دینش را تباه و خدا را به خشم آورده است.  برای زن، جایز نیست مچ پا را برای مرد نامحرم آشکار سازد و اگر مرتکب چنین عملی شد،  اول اینکه: خداوند سبحان همیشه او را لعنت می‌کند. دوم اینکه: دچار خشم و غضب خداوند بزرگ می‌شود. سوم اینکه: فرشتگان الهی هم او را لعنت می‌کنند. چهارم: عذاب دردناکی برای او در روز قیامت آماده شده است.

منبع: مستدرک حاکم، ج ۲، ص ۵۴۹