انعکاس و بازتاب خوبی
هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلاَّ الْإِحْسانُ
آيا جزاى نيكى جز نيكى است؟
نکات آیه:
1- در برابر احسان و نیكى دیگران، ما نیز نیكى كنیم. «هل جزاء الاحسان الا الاحسان» (آیا در برابر این همه احسان خداوند به انسان، جز نیكوكارى بنده سزاوار است؟)
2- فقط به ارزش ها بیاندیشیم نه افراد، جنسیّت، نژاد، سنّ، منطقه و قبیله. «هل جزاء الاحسان الا الاحسان»
3- پاداش احسان به هر نوع، به هر مقدار، در هر زمان و مكان و نسبت به هر شخصى باید احسان باشد. «هل جزاء الاحسان الا الاحسان»
4- یكى از فلسفه هاى قیامت، اجراى عدل و جزاى احسان هاست. «هل جزاء الاحسان الاّ الاحسان»
سوره الرحمن، آیه 60
خودپسندی، مانع پیشرفت
امام علی (ع) : «الإعجابُ يَمنَعُ الازدِيادَ» ؛ خودپسندى و غرور، مانع پيشرفت و كمال است.
(نهج البلاغه، حكمت 167)
عصمت یوسفی
در جوانی پاک بودن شیوه پیغمبری است ورنه هر گبری به در پیری می شود پرهیزگار
وقتی یک طلبه که خود مجرد است و پاک زندگی می کند سخنانش برای جوانان دیگر دلنشین است.
طلبه اي جوان در جمع جوانان مجرد ميگفت: پاک زندگی کردن تو اين دوره با اين همه تحريكات جذاب و پر زرق و برق، واقعاً خيلي سخت است.
به هرحال نگه داشتن چیزهای باارزش همیشه سختی هایی هم دارد.
انسان معنوی ثروتمند واقعی است و برای حفظ گوهر ایمانش سختی را باید به جان بخرد.(1)
بیگناهی کم گناهی نیست در دیوان عشق
یوسف از دامان پاک خود به زندان میشود (2)
پی نوشت:
1.محمدحسين قديري، شوخ طبعي هاي طلبگي، ص70
2.صائب تبریزی « دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده، تکبیت شمارهٔ ۸۶۶
اقتصاد و سوء استفاده دشمن
امروز یکی از چیزهایی که از لحاظ عملی مهم است، مسئلهی اقتصاد است؛ دشمن روی اقتصاد کشور ما متمرکز شده. از نظر دشمن، اقتصاد کشور یک نقطهی ضعفی است که [او] می تواند با تکیهی بر آن نقطهی ضعف، مقاصد سوء خودش را در مورد کشور عزیز ما و در مورد جمهوری اسلامی اِعمال بکند؛ باید روی اقتصاد [کار کرد].
بیانات مقام معظم رهبری در دیدار مردم اصفهان ۱۳۹۵/۰۸/۲۶
حجاب بندگی گناه
حقيقت اين است كه هيچگونه مانعى و حجابى بين بنده و خداوند وجود ندارد و اين اعمال بد انسان است كه مانع توجه او به خداوند مىگردد و در واقع با گناه، شخص از فيوضات الهى محروم مىگردد. كليد گشايش در رحمت خداوند و چيزى كه اين حجاب و پرده را كنار مىنهد، عبادت و بندگى خداست و نماز بهترين نمود عبادت است.
آیه الله مصباح یزدی(ره توشه، ج۱، ص۱۳۱)