روزه را نباید استخفاف کرد و سبک شمرد. بعضى روزه را به شکلى می گیرند(حالا این شوخى است) که- العیاذباللَّه- اگر من به جاى خدا بودم اصلًا روزه اینها را قبول نمی کردم. من افرادى را سراغ دارم که اینها در ماه رمضان شب تا صبح را نمی خوابند اما نه براى اینکه عبادت کنند، بلکه براى اینکه مدت خوابشان پر نشود؛ تا صبح هى چاى می خورند و سیگار می کشند، اول طلوع صبح که شد نمازشان را می خوانند و می خوابند، چنان بیدار می شوند که نماز ظهر و عصر را با عجله بخوانند و بعد بنشینند سر سفره افطار. آخر این چه روزهاى شد؟!

آدم شب تا صبح را نخوابد براى اینکه در حال روزه حتماً خواب باشد و رنج روزه را احساس نکند. آیا این استخفاف به روزه نیست؟! به عقیده من مثل فحش دادن به روزه است، یعنی اى روزه! من اینقدر از تو تنفر دارم که می خواهم رویت را نبینم!

مجموعه آثار شهیدمطهری، ج 23، ص 513