دو بیتی از شعر شهید مطهری (ره) خطاب به امام خمینی(ره)

صبا از ما ببر يك لحظه پيغامى به روح ‏اللَّه‏

كه اى ياد تو مونس روز و شب در اين قفس ما را

به رغم كوشش دشمن نخواهد بگسلد هرگز

ميان ما و تو پيوند تا باشد نفس ما را

مجموعه ‏آثاراستادشهیدمطهرى، ج‏24،ص 101

تا آخرین نفس راهت را ادامه خواهیم داد ای امام

با لبیک به فرامین رهبری 

ادامه خواهیم داد راهت را ای امام

لبیک یا خامنه ای

خامنه ای خمینی دیگر است 

ولایتش ولایت حیدر است 

از جمله كارهايى كه رهبران بزرگ ما و بالخصوص رهبر بزرگ فعلى ما حضرت‏ آيت‏ اللَّه العظمى امام خمينى در اين سال ها انجام دادند اين بود كه اين خودباختگى را از مردم ما گرفتند و مردم ما را به آن خود واقعى و به آن روح جمعى مؤمن ساختند.

بزرگترين هديه ‏اى كه يك رهبر به ملتش مى‏ تواند بدهد «ايمان به خود» است، يعنى آن ملت را به خودش مؤمن كند. يك رهبر ممكن است هديه ‏اى كه به مردمش مى‏ دهد هديه مادى باشد، فرض كنيد يكى از منابع مادى را كه دشمن مى‏ برده است بگيرد و به ملت پس بدهد. ممكن است هديه سياسى باشد، استقلال سياسى به ملت خودش بدهد. ممكن است ايمان به رهبر باشد يعنى ملت معتقد شود كه رهبر ما رهبر خيلى بزرگى است. ولى اين ها آنقدر مهم نيست كه هديه‏ اى كه يك رهبر به ملتش مى‏ دهد اين باشد كه اين ملت را به خودش مؤمن و معتقد كند كه بگويد من نبايد زير بار دشمن بروم، زير بار استبداد بروم، زير بار استعمار بروم، من از خودم تاريخ دارم، از خودم فرهنگ دارم، من هيچ احتياجى ندارم كه از غرب الگو بگيرم.

مجموعه‏ آثاراستادشهيدمطهرى، ج‏24، ص 217

زدودن خودباختگى در مقابل غرب‏

عمده اين است كه اين نهضت توانست يك موفقيت بسيار بزرگ كسب كند و آن اين است كه خودباختگى در مقابل غرب به معناى اعم (يعنى بلوك غرب و بلوك شرق) را از ملت ما مى ‏گيرد و به ملت ما مى‏ گويد تو خودت يك مكتب و يك فكر مستقل دارى، تو خودت مى‏ توانى روى پاى خودت بايستى، تو يك هويت و منش ديگرى دارى.

از نظر علماى جامعه ‏شناسى اين مطلب ثابت شده كه همين طور كه يك فرد روح دارد يك جامعه هم روح دارد، هر جامعه ‏اى كه داراى فرهنگى هست فرهنگ آن جامعه روح آن جامعه را واقعا تشكيل مى‏ دهد و اگر در نهضتى كسى بتواند روى آن روح جمعى انگشت بگذارد و آن روح را زنده كند تمام اندام جامعه را يكجا به حركت در مى‏ آورد. دو سه قرن بود- مخصوصا در اين صدساله اخير كه تلاقى غرب و شرق پيدا شده- كه مردم مشرق زمين، مردم دنياى اسلام، به طور كلى وقتى خودشان را در مقابل غربى‏ ها مى‏ ديدند احساس حقارت و كوچكى مى‏ كردند. من در كتاب‏ نهضتهاى اسلامى‏ نوشته‏ ام سِر سيد احمد خان هندى در ابتدا يكى از سران نهضت اسلامى در هند بود و مردم را عليه انگليس ها تحريك مى‏ كرد. يك كارى كه شايد نقشه خود انگليس ها بود اين بود كه او را دعوت كردند- يا تحريك كردند، خلاصه وسايلش فراهم شد- يك سفر به اروپا رفت. وقتى كه آن تمدن اروپا مخصوصا آن وضع انگلستان در اوايل قرن بيستم و آن تمدن عظيم و گسترده را ديد آنچنان خودش را باخت كه وقتى به هند برگشت تمام افكارش عوض شد، به مردم هند گفت كه ما راهى نداريم الّا اين كه تحت قيمومت انگلستان براى هميشه باقى بمانيم، يعنى همان فكرى كه تقى ‏زاده ما پيدا كرده بود و گفت ايرانى اگر بخواهد به سعادت برسد بايد از فرق سر تا ناخن پا فرنگى شود، جسما روحا ظاهرا باطنا بايد فرنگى شود. بر عكسِ سيد جمال. خصوصيت سيد جمال اين است كه با اين كه در صدسال پيش بوده با آن تقدمى كه غرب در آن وقت داشت، وقتى كه به آنجا رفت، برعكس به اين فكر افتاد كه بايد ملت مشرق زمين را بيدار كرد و او را برانگيخت و به او شخصيت داد و غرب را در مقابل او تحقير كرد. 

 (مجموعه ‏آثاراستادشهيدمطهرى، ج‏24، ص: 151)

 ادامه دادن مسير عدالت خواهى‏، احترام به آزاديها، حفظ استقلال مكتبى

‏( مجموعه ‏آثاراستادشهيدمطهرى،ج‏24،ص176-174)

حقيقت اين است كه هيچ‌گونه مانعى و حجابى بين بنده و خداوند وجود ندارد و اين اعمال بد انسان است كه مانع توجه او به خداوند مى‌گردد و در واقع با گناه، شخص از فيوضات الهى محروم مى‌گردد. كليد گشايش در رحمت خداوند و چيزى كه اين حجاب و پرده را كنار مى‌نهد، عبادت و بندگى خداست و نماز بهترين نمود عبادت است.

آیه الله مصباح یزدی(ره توشه، ج۱، ص۱۳۱)