از  اقدامات بسیار ارزشمند زینب کبری (سلام الله علیها) در حفظ مقام امامت و ولایت، پرستاری و حراست از امام و حجت زمانه، امام سجاد (علیه السلام) تنها یادگار و فرزند و پسر امام حسین (علیه السلام) می‌باشد. هنگامی که خیمه‌ها را آتش زدند و زنان و کودکان فرار کردند، زینب کبری (سلام الله علیها) برای نجات امام سجاد (علیه السلام) به درون خیمه آتش گرفته رفت.1 فاطمه دختر امام حسین (علیه السلام) می‌گوید: زمانی که با ضربه نیزه یکی از دشمنان بی هوش شدم، وقتی به هوش آمدم سرم را در دامان عمه ام زینب (سلام الله علیها) دیدم که بر بالای سرم می‌گریست و از من مراقبت می‌کرد.2 امام زین العابدین(علیه السلام) در جریان عاشورا در تب و التهاب می‌سوخت و زینب چشم از ایشان بر نمی داشت؛ چرا که می‌دانست ایشان ادامه سلسله پاک امامت و ولایت است و باید از جان امامش برای بقای مسیر راستین امامت مراقبت نماید. امام سجاد (علیه السلام) درباره حضرت زینب (سلام الله علیها)می‌فرماید: وی با آن همه رنج و تعب از کربلا تا شام به پرستاری عیال، تحمل زاری اطفال و ثقفه احوال جمعی پریشان روزگار می‌پرداخت. وی از شدت خستگی و مشکلات، گاه از پای در می‌آمد؛ چنان که در یکی از منازل، نشسته به نماز مشغول بود. سبب را جویا شدم، گفت: سه شب است که غذای خود را به اطفال خردسال می‌دهم و امشب از شدت گرسنگی قدرت پای ایستادن ندارم. 3 در کوفه و در مجلس ابن زیاد نیز، هنگامی که فرمان قتل امام سجاد (علیه السلام) صادر می‌شود، دست در گردن امام انداخته و فرمود: «به خدا سوگند دست از او بر نخواهم داشت! اگر قصد کشتن او را داری من را هم با او بکش.»4 ابن زیاد وقتی جانفشانی حضرت زینب (سلام الله علیها) را مشاهده کرد، گفت: به خدا! من این زن را چنان می‌بینم که دوست دارد من او را با این جوان بکشم، او را رها کنید که همان بیماریش اورا بس است.»5

1- عباس قلی سپهر، ناسخ التواریخ در زندگی حضرت زینب( سلام الله علیها)، مترجم محمد باقر بهبودی، تهران؛ اسلامی، بی تا، ص 253؛ ذبیح الله محلاتی، ریاحین الشریعه، ج3، تهران ؛ دارالکتب الاسلامیه، 1364، ص
2- ذبیح الله محلاتی، همان کتاب، ص 285؛ سیدعبدالرزاق موسوی مقرم،مقتل الحسین (علیه السلام ) مترجم علی مخدومی ، چ 2،قم ؛نصایح ،1387، ص 301

3- ذبیح الله محلاتی، همان کتاب، ص 62
4- محمدبن نومان( شیخ مفید)، الارشاد، مترجم علی نقی گیلانی، ج2، قم؛ کنگره شیخ مفید، 1413ق، ص 116
5-ابوالفضل بهشتی، فلسفه و عوامل جاودانگی نهضت عاشورا، قم؛ دفتر تبلیغات اسلامی، 1385، ص123