نزول رحمت
آيه شماره 99 از سوره مبارکه انعام
نزول رحمت
وَ هُوَ الَّذي أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجْنا بِهِ نَباتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنا مِنْهُ خَضِراً نُخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُتَراكِباً وَ مِنَ النَّخْلِ مِنْ طَلْعِها قِنْوانٌ دانِيَةٌ وَ جَنَّاتٍ مِنْ أَعْنابٍ وَ الزَّيْتُونَ وَ الرُّمَّانَ مُشْتَبِهاً وَ غَيْرَ مُتَشابِهٍ انْظُرُوا إِلى ثَمَرِهِ إِذا أَثْمَرَ وَ يَنْعِهِ إِنَّ في ذلِكُمْ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ
او كسى است كه از آسمان، آبى نازل كرد، و به وسيله آن، گياهان گوناگون رويانديم؛ و از آن، ساقه ها و شاخه هاى سبز، خارج ساختيم؛ و از آنها دانه هاى متراكم، و از شكوفه نخل، شكوفه هايى با رشته هاى باريك بيرون فرستاديم؛ و باغهايى از انواع انگور و زيتون و انار، (گاه) شبيه به يكديگر، و (گاه) بى شباهت! هنگامى كه ميوه مى دهد، به ميوه آن و طرز رسيدنش بنگريد كه در آن، نشانه هايى (از عظمت خدا) براى افراد باايمان است!
1- مایه ى رویش همه ى گیاهان ونباتات، آب باران است. «من السماء ماءً فأخرجنا به نبات كلّ شىء»
2- هم نزول باران، هم رویاندن گیاه و میوه، كار خداست. «أنزل… نخرج» 3- رابطه ى انسان با میوه ها فقط رابطه ى مادّى و غذایى نباشد، بلكه رابطه ى فكرى و توحیدى هم باشد. «اُنظروا الى ثمره… فى ذلكم لایات»
4- بهره گیرى از ستارگان، علم و كارشناسى لازم دارد. «لقوم یعلمون»، درك اینكه كاروان بشرى همه از یك نفس است و این كاروان، به صورت پایدار و ناپایدار در جریان است درك عمیق مى طلبد. «لقوم یفقهون»، درك اینكه از گیاه و باران و میوه باید بهره ى معنوى برد و از انتساب همه ى هستى به خدا نباید غافل بود، ایمان مى طلبد. «لقوم یؤمنون»