بر باد داده عاشقی خاکسترم راوقتی تو را دیدم زدم قیدِ سرم را
ایل و تبارم کشته ی ایل و تبارت

نذر ِ تو کردم والدین و همسرم را
با بُردنِ نام ِ تو من معراج رفتم

فطرس شدم دادی به من بال و پرم را
باید برای عاشقی تَرکِ قرن کرد

من آمدم اینجا ببینم دلبرم را
کویِ تو را جارو زدم با اشک و مژگان

از من نگیر این دیده یِ رُفتگرم را
گریه نشانِ قلبِ پاک و صاف باشد

از دست دادم مدتی چشم ِ ترم را
غار ِ حرا یعنی همان گوشه نشینی

باید کمی خلوت کنم دور و برم را
                        ***
پرسید که مُزد ِ رسالت را چه خواهی؟

گفتی نگه دار احترام ِ دخترم را
گفتی که این خانه همان عرش برین است

گفتی فقط حیدر امیرالمؤمنین است…
               رضا قربانی