خداوند در آیه 91 سوره مائده می فرماید:«إِنَّما يُريدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ»؛« همانا شیطان قصد دارد که بوسیله شراب و قمار میان شما عداوت و کینه برانگیزد و شما را از ذکر خدا و نماز بازدارد پس آیا از آن دست برمی دارید؟(تا به فتنه شیطان مبتلا نشوید.)»
«خمر» در اصطلاح شرع‏] هر مايعى كه با ايجاد مستى روى عقل پرده افكنده و انسان خوب را از تمیز بد و زشت باز دارد است که از ريشه «خمره خمرا» به معناى پوشيدن گرفته شده است که براى مبالغه در زوال عقل به وسيله آن به صورت مصدری بکار رفته است.
«ميسر» مصدر و از ريشه «يسر» است،در كلمه میسر دو وجه را می توان در نظر گرفت یکی مشتق از «يسر» به معناى سهل و آسان و دیگری مشتق از «يسار» به معنى ثروت و دارايى است که در وجه اول چون قمارباز به آسانى و بدون زحمت مالى را کسب می کند، به قمار «ميسر» گفته شده است و در وجه دوم چون قمار موجب سلب مال و ثروت واز دست رفتن آن مى‏ شود «ميسر» ناميده شده است.
رسول اكرم (ص) در مورد شرب خمر فرمودند:« ملعون من جلس على مائدة يشرب عليها الخمر»؛«مطرود از رحمت حق است كسى كه در كنار سفره‏اى بنشيند كه در آن شرب خمر مى‏ شود.»
از على (ع) روايت شده كه فرموده: « ان النرد و الشطرنج من الميسر وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما»

شراب و ایجاد عداوت

شراب عقل را زايل و اراده را ناتوان مى‏ كند . انسان، قدرت تسلط بر شهوات را از دست مى‏ دهد و از آن پس اين شهوات است كه بر او تسلّط مى‏ يابند و او را به هر جا كه خاطرخواهشان است مى‏ كشند.
اما قمار، در آن دو طرف قصد فایق آمدن یا پیروزی بر دیگری را در سر می پرورانند و برای رسیدن به آن حتی به طرق نادرست چنگ می زنند از طريق تقلب و حقه‏ بازى یا خوش بینانه ترین روش پیروزی در آن از روی تصادف می باشد. جامعه ‏اى كه هدف همه افرادش برترى و پيروزى بر ديگران باشد، آن هم به مدد تقلب و حقه‏بازى مسلّم است كه حالش چگونه است؟
حرمت شراب و قمار، علت ديگری نیز دارد و آن غفلت از ذكر خداست در حالى كه ذكر و یاد خدا راه رستگارى بشر است.
شيطان نماد قواى شريره است در طبيعت و قواى شريره را در نفس انسان برمى ‏انگيزد هرگز نمى‏ خواهد ميان افراد بشر وحدت كلمه به وجود آيد بلكه در تقويت شهوات انسان و تقويت هواهاى نفسانى او مى‏ كوشد. هدف شيطان كه مردم را به لهو و لعب و شرابخوارى و از ياد بردن مسئوليت ها فرا مى‏ خواند و به بازى قمار می کشاند و از كارهاى نيكو منع مى‏ كند، هدفى در مسير سعادت بشر نيست. خداوند مى‏ خواهد كه آدمى به مسئوليت هاى خود آشنا باشد و بداند كه از سوى خدا سخت تحت نظر است تا واجبات خود را به انجام رساند و همواره متذكّر اين مراقبت خدايى باشد. اما شيطان خدا را از ياد انسان مى‏ برد و او را با شراب و قمار از ياد خدا دور مى‏ نمايد. (سید محمدتقی مدرسی ،تفسیر هدایت ،ترجمه احمدآرام ،ج 2 ، ص 392-393)
از اينجاست كه خدا هدف شراب و قمار را چنين بيان مى‏ دارد: «وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ »؛«و شما را از ياد خدا و نماز بازدارد. آيا بس مى‏ كنيد.»آيا از پيمودن اين خط غفلت و فراموشى و بى‏ خبرى بس مى‏ كنيد؟