فدك يكى از دهكده‏ هاى آباد و حاصلخيز نزديك خيبر است و تا مدينه 140 كيلومتر فاصله دارد. درسال هفتم هجرت، قلعه‏ هاى خيبر يكى پس از ديگرى فتح شد و قدرت مركزى يهود در هم شكست. ساكنان فدك تسليم گرديدند و در برابر پيامبر متعهد شدند نيمى از زمين ‏ها و باغ‏ هاى خود را به آن حضرت واگذار كنند و نيمى ديگر را براى خود نگهدارند. سرزمين ‏هايى كه بدون هجوم نظامى به دست مسلمانان افتاد، به شخص رسول خدا تعلق دارد و هر گونه بخواهد مى‏ تواند عمل كند. وقتى آيه «و آتِ ذَالقربى حقّه و المسكين و ابن السبيل و لاتبذّر تبذيراً»(1) نازل شد، پيامبر اسلام دخترش فاطمه را خواست و فدك را به او داد.(2) در همان روزهای نخست پس از رحلت رسول خدا با دستاویز قرار دادن این جمله که ما پیامبران چیزی به ارث باقی نمی گذاریم، حضرت فاطمه را از فدك محروم کردند و كارگرانش را از فدك بيرون كردند. آن حضرت براى پس گرفتن فدك بسيار كوشيد ولى دستگاه خلافت از اين كار سرباز زد.

پی نوشت ها:

(1) اسرا (17)، آيه. 26

(2) طبرسى، مجمع البيان، ج 3، ص. 411