شام، غرق عیش و عشرت بود در وقت ورود

وقت رفتن شام را شام غریبان کرد و رفت 

دخت شه را بعد مردن در خرابه جای داد

گنج را در گوشه ی ویرانه پنهان کرد و رفت 

ز آتش دل بر مزار دختر سلطان دین 

در وداع آخرین شمعی فروزان کرد و رفت

قسمتی از شعر فاتح شام، سروی