اکثر استفاده کنندگان از سایت های مستهجن مردان هستند، و زنان از این امر احساس خوبی ندارند چگونه می توانند با این رفتار غیراخلاقی شوهر برخورد کنند؟
پاسخ
اين سؤال از جمله سؤالاتي است كه روان شناسان و كارشناسان ديني از خانم هاي رنجور بسيار زيادي مي شنوند.
غالبا وقتي با كارشناس صحبت مي كنند كه واكنش منفي در برابر كنش منفي شوهر انجام داده اند و آب روابط و صميميت و حرمت ها، كدر و تيره شده است. جوانان فرصت هاي قبل از ازدواج را خيلي رايگان از دست مي دهند و مهارت هاي لازم براي همسرداري و تحكيم روابط و آسيب زدايي ياد نمي گيرند. دختران قبل از ازدواج «بايد» آموزش ببينيد كه چگونه مي‌توانند از بروز اين مشكلات پيشگيري كنند. و در صورت بروز مشكل به دور از نفرت و هيجان‌هاي منفي شديد، به گوهر وجودي و فطرت الهي شوهر «توجه مثبت غيرمشروط» داشته باشد با روش‌هاي شناختي، هيجاني و رفتاري علمي و ديني آن را درمان كند.
خانمی که از مشاهده تصاویر جنسی و روابط اینترنتی و تلفنی شوهرش با خانم های همکارش خودخوری می کند و چیزی نمی گوید ممکن است ابتدا با خودخوری کمی خود را آرام کند، ولی به تدریج این ناراحتی های انباشته شده برای او دردسر و کل زندگی ایجاد می کنند؛ سبب زخم معده، سردرد، پژمردگی و افسردگی، ضعف اعصاب و بدبینی، و پرخاشگری و برخورد غیرمنطقی هنگام تذکر دادن و…می شود. وقتی او لبریز از ناراحتی و خشم شد نمی تواند امر به معروف و نهی از منکر همدلانه با ظرافت های روان شناختی با توجه شرایط و مراتب آن داشته باشد. به همین دلیل، این خانم با تندی و خشونت گرفتار منکر می شود. در این هنگام شوهرش چون آبرویش رفته و حرمتی برای خود نمی بیند، به سیم آخر می زند و حتی کار زشتش را انکار نمی کند و در صدد دفاع از خودخواهی هایش بر می آید.
در برابر منکرات جنسي شریک زندگی، راه كارهاي زير ممکن است به طور گذرا مسکن باشند، ولی راهکارهای مؤثر و درمان واقعي نیستند.

این راهکارها عبارتند از :

«همراهی و همیاری با تأیید مستقیم و غیرمستقیم»،
«درون ریزی و خودخوری»،
«انتقام و مقابله به مثل»،
«تغافل و چشم پوشی»،
«آبرو ريزي»،
«پرخاشگریم،
«تهديد»،
«تظاهر» و
«تسلیم».

بهترين تدبير و راه کار 

بهترین راهکار امر به معروف و نهی از منکر با توجه به ظرافت های آن(شرایط و مراتب) و کمک از مشاور خانواده و مشاور دینی است.
بنابراین، در این مواقع باید با آرامش به طور غیرمستقیم (با کتاب، کلی گویی، به در گفتن تا دیوار بشنود، سی دی آموزنده و…) زیان های این کار را برای او نمایان کند و حتی اجازه ندهد آبروی شوهرش نزد خودش هم برود. وقتي حرمت ديگري را بشكنيم و او احساس ارزشمندي نكند ديگر برايش فرقي نمي كند كه شما به او چه نظري داريد و يا با ما در مي افتد و يا توجيه مي كند و يا منكر ضررها مي شود و خود را روشنفكر معرفي مي كند و دستورات اخلاقي را بي ارزش جلوه مي دهد. وقتي حرمت ديگري شكسته شد خيلي سخت مي شود ان را ترميم كرد.
                                                     نبايد از او اعتراف كشي كنيم كه چه گناهي مي كند.

در مشكل ندميم

از كل شخصيت آن رفتار بد را كسر و كم كنيم. نه اين كه به كل شخصيت شوهر نمره منفي بدهيم براي آن رفتار زشت. اگر به خطاي جنسي او فكر كنيم و روزانه اين خطا را پيوسته در ذهن مرور كنيم. دو درصد خطاي شوهر را بعد از چند روز 98 درصد خطا مي بينيم و دو درصد نمره خوبي به كل شخصيت او مي دهيم و او از چشم، قلب و ذهن ما مي افتد و وجودمان سرشار از نفرت به او مي شود. اينجاست كه او نفرت را از چشمان، حالات گفتار، سكوت و رفتار و ظاهر ما مي خواند و نفرت نفرت خواهد آورد و روز به روز از هم دور مي شويم.
لازم است همسر نقاط قوت مادي، علمي، اجتماعي و معنوی او را آشکار سازد و «حرمت خود» و «احساس ارزشمندی» را در او زنده کند.
در مرحله بعد بدون خبر کردن دیگران خودش به او تذکر بدهد، ولی تلاش نکند که از او اقرار و اعتراف بگیرید و محکومش کند.
در مرحله سوم کمی تندتر بیان کند و اعلام کند که مرحله بعد مجبورم از خانواده و بعد از قانون کمک بگیریم. البته اگر قانون نتواند تو را تغییر دهد من خودم می توانم برای زندگی خودم برنامه داشته باشم.

پی نوشت:
محمدحسین قدیری، كتاب صدهزاران دام و دانه است اي خدا، سايت انجمن گفت و گوي ديني