آيه شماره 13 از سوره مبارکه احقاف

إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ
كسانى كه گفتند: «پروردگار ما اللّه است»، سپس استقامت كردند، نه ترسى براى آنان است و نه اندوهگين مى‏ شوند.
1- ایمان به خدا، خوف از دیگران را از بین مى ‏برد. «ربّنا اللّه… لاخوف علیهم»
2- تنها كسانى از گذشته خود پشیمان نمى‏ شوند كه همواره در راه خدا حركت مى‏ كنند. «ربنّا اللّه ثم استقاموا… لا هم یحزنون»
3- جزاى استوارى ایمان و استمرار نیكى‏ ها، جاودانه بودن در بهشت و نعمت‏هاى بهشتى است. «استقاموا… خالدین فیها»
4 - بهشت، پاداش اهل عمل است، نه اهل سخن. «جزاءً بما كانوا یعملون»