خشم وعفو
19 دی 1395
آيه شماره 37 از سوره مبارکه شورا
وَ الَّذينَ يَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ وَ إِذا ما غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ
همان كسانى كه از گناهان بزرگ و اعمال زشت اجتناب مىورزند، و هنگامى كه خشمگين شوند عفو مى كنند.
1- منشأ بسیارى از گناهان شهوت و غضب است، اول دورى از شهوت را مطرح كرد بعد دورى از غضب را. «یجتنبون… الفواحش و اذا ما غضبوا» 2- مؤمن بر نفس خود تسلّط دارد. «یجتنبون… یغفرون»
3- غضب یك غریزه است لكن كنترل آن لازم است. «غضبوا»
4 - مؤمنان به هنگام غضب خودشان عفو مىكنند، نه به خاطر وساطت دیگران. «هم یغفرون»