افتخار مادری
آمنه (س) مادر پیامبر اسلام (ص)
آمنه دختر وهب و مادرش برّه (به معنای نیکوکار) نام داشت.(1)
آمنه از عبدالله به پیامبر اسلام حامله شد و براساس نقل هایی که از او وجود دارد، مصائب و دردهای این دوران را به جهت حامله بودن به پیامبر احساس نکرد: «زمانی که به او (پیامبر اسلام) حامله شدم اصلاً احساس نکردم و در دوران حاملگی اثر سنگینى حمل که بر حسب عادت به زنان دست می دهد به من دست نداد، در این میان خواب دیدم که گویا کسى نزد من آمد و گفت تو به خیر الانام حامله ای؛ زمانی که هنگام زائیدن رسید، بسیار به من آسان گذشت.(2)
زمانی که پیامبر اسلام، حجة الوداع خود را تمام می کرد و در حال برگشت به مدینه بود، به قبرى رسید که درحال خراب شدن بود. ایشان پیش آن قبر مدت طولانی نشست، سپس به گریه افتاد و در بالای آن قبر گریه کرد. اصحاب به ایشان گفتند: یا رسول اللَّه این قبر کیست؟
فرمود: «قبر مادرم آمنه بنت وهب است. از خدای تعالى درخواست کردم اذن در زیارت وى به من بدهد، پس إذن داد و من به زیارت آمدم». (3)
زمانی که پیامبر خدا شش ساله بود، آمنه به همراه پیامبر خدا جهت دیدار اقوم خود در مدینه و زیارت قبر عبدالله شوهرش، به مدینه سفر کرد. این سفر به همراه عبدالمطلب و ام ایمن انجام شد و در برگشت از آن سفر آمنه فوت کرد.(4)
(1). شیخ مفید، محمّد بن محمد بن نعمان، المقنعة، ص 456، قم، کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق.
(2). شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 1، ص 196، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، 1395ق.
(3). شیخ مفید، الفصول المختارة، محقق، مصحح، میر شریفی، علی، ج 2، ص 64، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق.
(4). طبری آملی، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ج 1، ص 188، قم، بعثت، چاپ اول، 1413ق.