آيه شماره 2 از سوره مبارکه جمعه
ارزش حکمت
هُوَ الَّذي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفي‏ ضَلالٍ مُبينٍ
و كسى است كه در ميان جمعيت درس نخوانده رسولى از خودشان برانگيخت كه آياتش را بر آنها مى‏خواند و آنها را تزكيه مى‏ كند و به آنان كتاب (قرآن) و حكمت مى‏ آموزد هر چند پيش از آن در گمراهى آشكارى بودند
1- رهبر جامعه اسلامى باید از مردم، «رسولاً منهم» و در مردم باشد. «فى الامّیین»
2- تزكیه و خودسازى باید در سایه مكتب انبیا و آیات الهى باشد. (ریاضت‏ها و رهبانیت‏هایى كه در سایه تعلیم پیامبران نباشد، خود نوعى انحراف است.) «یتلوا علیهم آیاته و یزكّیهم»
3 - در مكتب انبیا، پرورش روحى و آموزش فكرى، در كنار بینش و بصیرت مطرح است. «یزكّیهم و یعلّمهم الكتاب و الحكمة»
4- در محیط فاسد نیز مى ‏توان كار تربیتى كرد. «و ان كانوا من قبل لفى ضلال مبین»