ذهنم پر شده، باید خالی گردد. خانه تکانی عجب صفایی دارد. دلم بهانه می گیرد. دمی بی غصه می خواهد. ولی مگر می شود. انَّ الانسانَ لَفی خُسر را مگر یادم رفته است. هر لحظه در گیر و دار این دنیای پر ابتلا شناور روی آب های آزاد با امواج روزگار به این سو و آن سو… بیشتر »