مردم ما از کمبود ها و کسری ها گله ندارند،آنچه مردم را می آزارد و صدایشان را در می آورد وجود تبعیضات ناروا و سوء استفاده از بیت المال است و بس!

رئیس جمهور شهید محمدعلی رجایی

امام پناه بی پناهان

امام رضا (علیه السلام): إِذَا نَزَلَتْ بِكُمْ شَدِيدَةٌ فَاسْتَعِينُوا بِنَا عَلَى اللَّه .

هرگاه برای شما پیشامد سختی روی داد به وسیله ما از خداوند یاری بجوئید.

منبع : مستدرک الوسائل ،ج 5 ،ص228

سبک زندگی اسلامی و ترویج آن در جامعه از خانواده و پایه ریزی صحیح آن شروع می گردد و امروزه  شاهد آنیم که موجی از آداب و رسوم غلط و ناشایست به راه افتاده و مشکلات بسیاری  مانع از ازدواج جوانان می شود و در نتیجه سن ازدواج نیز روز به روز بالا می رود.

برخی از این مشکلات و رسم های غلط عبارتند از:

1ـ مهریه سنگین، مثلاً به مقدار تاریخ تولد دختر.

2ـ تشریفات و پیرایه های عریض و طویل و کمر شکن.

3ـ تجمل گرایی و مد پرستی، خرج های اضافی و اسراف و بریز و بپاش.

4ـ چشم و هم چشمی و حسادت ها.

5ـ تهیه جهیزیه های زیاد و غیر ضروری.

6ـ عذر ادامه تحصیل و آزادی بیشتر.

7ـ مشکل پسندی به بهانه های مختلف.

8ـ عذر نداشتن ماشین و مسکن شخصی و …..

9ـ گرفتن شیربها در بعضی از مناطق.

10ـ اجبار به ازدواج فامیلی (مثل پسر عمو ـ دختر عمو) در بعضی از مناطق.

11ـ برقراری مجالس مختلف عروسی به تالارهای گران قیمت و آن چنانی.

12ـ برقراری مجالس آلوده به گناه و فساد، عروسی های مختلط و مزاحمت های اجتماعی.

13ـ عدم توجه به تحقیق و مشاوره به بهانه «قسمت بودن» ازدواج.

حال سؤال این است که:
1ـ این همه رسم ها و پیرایه های کمر شکن را چه کسی به وجود آورده است؟

2ـ چرا ماه به ماه و سال به سال بر این گونه رسوم غلط افزوده می گردد؟

3ـ چرا به جای گشودن گره ها، بر گره ها می افزاییم؟

4ـ چرا در فکر آن پسر و دختر جوانی که ضرورت فطری و اجتماعی ازدواج را به آن ها لازم می داند نیستیم؟

صحیح است که وضع زندگی عوض شده و سطح معیشت بالا آمده، اما معیارها و ارزش های اسلامی ـ انسانی، هرگز عوض نشده و نخواهد شد. [1]

اگر به دنبال ترویج فرهنگ و سبک زندگی اسلامی هستیم باید به برخی از این رسوم نه بگوییم و زندگی را با عشق آغاز نماییم و با مودت و صفا آن را حفظ کنیم. نه فقط تنها تعریفمان از ازدواج رسیدن به راحتی مادی و دنیایی باشد که دوامی ندارد.
پی نوشت :
1. سایت تبیان دات نت، 92/9/8

یکی دیگر از گام های پیشبرد سبک زندگی اسلامی رعایت وظایف و حقوق در زندگی فردی و اجتماعی است و این مهم در زندگی خانوادگی فرد که خانواده به عنوان مهم ترین رکن جامعه است تاثیر شایانی دارد .

در زندگی زناشویی، دو واژه «وظیفه» و «حق» کاربرد فراوانی دارد. «وظیفه» به معنای کار و خدمتی است که شخص آن را در برابر حق دیگری انجام داده و آن را برخود لازم می داند. «حق» معانی مختلفی دارد؛ ولی وقتی در برابر «وظیفه» قرار گیرد، به معنای یک نوع بهره و نصیب است. این دو با یکدیگر آمیختگی دارد؛ هر جا وظیفه هست، در مقابلش حق نیز قرار دارد؛ چنان که هر جا برای کسی حقی قرار داده شده؛ در برابر آن وظیفه ای نیز بر عهده او وجود دارد. زن و شوهر نسبت به همدیگر وظایفی دارند و بر همین اساس دارای حقوقی هستند. اگر هر دو به وظایف خویش عمل کنند و به حقوق خود دست یازند؛ زندگی توأم با شادکامی و عدالت خواهند داشت. این حقوق بر دو نوع است:

حقوق واجب و قانونی،
حقوق مستحب و اخلاقی.
«حقوق قانونی»، حقوقی است که اگر هر یک از طرفین رعایت نکنند، طرف دیگر می تواند به دادگاه مراجعه و از او باز خواست کند. این نوع حقوق، اساس زندگی زناشویی است. «حقوق اخلاقی»، حقوقی است که هر یک از زن و شوهر، به حکم اخلاق و فرهنگ اسلامی، ملزم به رعایت آنها هستند و اگر سرپیچی کنند، طرف مقابل نمی تواند بر اساس قانون او را ملزم کند؛ ولی خوشی و شیرینی زندگی از بین می رود. البته زن و شوهر می توانند در عقد ازدواج، با قرار دادن شرایطی، حقی را که بر عهده دیگری است، ساقط و یا حقّ دیگری را ایجاد کنند. [۱]
تذکر:
۱. قطار شادی در خانواده روي ریل اخلاق حركت مي كند.
۲. درست است که زن و شوهر حقوق قانونی نسبت به هم دارند ولی این حداقل های یک زندگی انسانی و روابط حسنه است. نباید این حقوق را به رخ هم کشید و البته نباید از زیر وظائف و مسئولیت ها فرار کرد.
۳. اگر زندگی به جایی برسد که زن و شوهر حقوق قانونی خود را به رخ هم بکشند زندگی ترد و شکننده می شود ولی اگر حقوق مستحب اخلاقی رعایت شود زندگی شاداب و خرم و انعطاف پذیر می شود.

1 . سیدمجتبی حسینی، احکام روابط زن و شوهر، ص۵۶٫

در کتاب چهار فصل زندگی
صفحه ها پشت سر هم می روند
هریک از این صفحه ها یک لحظه اند
لحظه ها با شادی و غم می روند
آفتاب و ماه یک خط در میان
گاه پیدا گاه پنهان می شوند
شادی و غم نیز هریک لحظه ای
بر سر این سفره مهمان می شوند
گاه اوج خنده ما گریه است
گاه اوج گریه ما خنده است
گریه دل را آبیاری می کند
خنده یعنی این که دل ها زنده است
زندگی ترکیب شادی با غم است
دوست می دارم من این پیوند را
گرچه می گویند شادی بهتر است
دوست دارم گریه با لبخند را

قیصر امین پور