مهره مار حقیقی

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا[1]؛

همانا كسانى كه ايمان آورده و عمل هاى شايسته كرده اند، به زودى خداى رحمان براى آنها دوستى و محبتى (در دل هاى فرشتگان و مؤمنان در دنيا و آخرت) قرار مى دهد.

Surely (as for) those who believe and do good deeds for them will Allah bring about love

پی نوشت :
1.سوره : مريم آیه : 96( نرم افزار تقویم شمیم یار 93)

25 محرم سال 95 قمری به روایتی مصادف با شهادت امام سجاد(ع) است و این سال را به جهت زیادی و کثرت فقها و علماء « سنه الفقهاء » گفتند.

سکوت و سخن مومن

امام سجاد (ع) در زمینه سکوت و سخن مومن می فرمایند:المؤمنُ يَصمُتُ لِيَسْلَمَ، ويَنْطِقُ لِيَغْنَمَ؛

مؤمن سكوت مى كند تا سالم ماند و سخن مى گويد تا سود برد.( الکافی،ج2،ص231)

اوج مصيبت امام حسين(ع)

شيخ صدوق قدس سره در علل الشرايع به اسناد خود از عبدالله بن فضل هاشمى روايت كرده كه گفت : به امام صادق عرض كردم : يا بن رسول الله ، چه شد روز عاشورا روز شهادت حسين است روز بزرگ مصائب است ، و حال آن كه روز وفات رسول الله و روزى كه فاطمه عليهاالسلام جهان را وداع گفت و روزى كه اميرالمومنين شهادت يافت و روزى كه حسن بن على به ضربت ستم شهيد گشت واجب مى كند كه مصائب اين روزها بزرگ تر باشد ؟
امام فرمود: مصيبت روز قتل امام حسين بزرگ تر است از جميع ايام ، زيرا كه اصحاب كساء كه در نزد خداوند بهترين آفريدگانند، فزون از پنج تن نباشند و آنها محمد و على فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام هستند و جود عالم منوط به وجود ايشان بود چون رسول خدا جهان را وداع كرد مردمان به بقاى چهار تن ديگر شاد بودند و چون فاطمه عليهاالسلام از دنيا رفت مردمان به وجود حسن و حسين عليهماالسلام تسليت مى يافتند چون على به شهادت رسيد، امام حسن و امام حسين عليهماالسلام به جاى او بودند و بعد از شهادت حسن مردم چشمشان به جمال حسين بود اما چون حسين را به قتل رساندند كسى از اصحاب كساء باقى نماند تا مردم را در سوگوارى آن حضرت سير و سلوكى باشد ولى شهادت حضرت حسين چنان بود كه پيامبر و على و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام همگان را شهيد كرده باشند اين جاست كه مصيبت روز شهادت حسين بزرگترين ايام و برزگترين مصائب است .
( وقايع الايام ، ص 371.)

امروز 19 محرم الحرام سال 1436 قمری است در چنین روزی در سال 61 قمری كاروان اسيران كربلا با سره های شهیدان از كوفه به طرف شام مركز خلافت يزيد حرکت کرد.

انگیزه های قیام امام حسین

امام در سخنان خود در پاسخ وليد و مروان اولين انگيزه قيام و مبارزه و علت مخالفت خود با يزيد بن معاويه را بيان کرد و اکنون به هنگام حرکت از مدينه در وصيت نامه خود به انگيزه ديگر يا به علت اصلي قيام خود، يعني امر به معروف و نهي از منکر و مبارزه با مفاسد وسيع و مسائل ضداسلامي و ضدانساني حکومت يزيدي و اموي، اشاره مي کند و مي فرمايد:
اگر آنان از من تقاضاي بيعت هم نکنند من باز هم آرام و ساکت نخواهم نشست؛ زيرا اختلاف من با دستگاه خلافت تنها بر سر بيعت با يزيد نيست که با سکوت آنان در موضوع بيعت، من نيز سکوت اختيار کنم؛ بلکه وجود يزيد و خاندان وي موجب پيدايش ستم و گسترش فساد گشته است . و من براي امربه معروف و نهي از منکر و احياي قانون جدم رسول خدا و زنده کردن راه و رسم پدرم علي و بسط عدل و داد به پاخيزم و ريشه اين نابه ساماني ها، يعني خاندان بني اميه را قلع و قمع نمايم و همه جهانيان بدانند که حسين جاه طلب، طالب مقام و ثروت، شرور، مفسد و اخلالگر نبود و اين حالت از روز اول تا ساعت آخر و تا لحظه آخر در روح حسين متجلي و متبلور بود.

( سخنان حسين بن علي عليه لسلام از مدينه تا کربلا ، محمد صادق نجمي ، ص 54)

امام صادق (عليه السلام) : .بادِروا أَحداثَكُم بِالحَديثِ قَبلَ أَن تَسبِقَكُم إِلَيهِمُ المُرجِئَةِ

(تهذيب الأحكام،ج8، ص111، ح30)

به آموختن حديث(معارف دين) به نوجوانان خود پيش از آن كه منحرفين آنان را گمراه سازند، اقدام نمائيد.

خطر عرفان هاي نو ظهور( اوشو، اكنكار، شيطان پرسي و….) فرزندان ما را تهديد مي‌كند، با ارتباط با

كتب ديني معتبر و كارشناسان مذهبي خوب و توسل به امامان فرزندان و خود را بيمه كنيم.