پاداش نیکوکاری

لِّلَّذِينَ أَحْسَنُواْ الْحُسْنَى وَزِيَادَةٌ وَلاَ يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلاَ ذِلَّةٌ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (1)

براى كسانى كه كار نيكو كرده‏اند نيكويى [بهشت] و زياده [بر آن] است چهره ‏هايشان را غبارى و ذلتى نمى‏ پوشاند اينان اهل بهشتند [و] در آن جاودانه خواهند بود.

نکات آیه:
1- دریافت الطاف الهى، مخصوص نیكوكاران است. «للذین احسنوا الحسنى»
2- خداوند، هم پاداش عمل را مى‏ دهد و هم تشویق مى‏ كند. «الحسنى وزیادة»
3- پاداش نیكوكاران در قیامت، بهترین پاداش ‏هاست. «للذین احسنوا الحسنى»
4- احسان و نیكى در دنیاى زودگذر و فانى، زندگى در بهشت جاودان را بدنبال دارد. «احسنوا… هم فیها خالدون»

پی نوشت:

1. سوره یونس، آيه ۲۶ 

پرستش نور

وَأَنْ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ (سوره یس،آیه61)
اينكه مرا بپرستيد اين است راه راست.

1- راه مستقیم كه هر شبانه روز در نماز از خدا مى‏ خواهیم، همان اطاعت از او و عبادت اوست. «اُعبدونى هذا صراط مستقیم»

خانواده بهشتی

رَبَّنَا وَأَدۡخِلۡهُمۡ جَنَّٰتِ عَدۡنٍ ٱلَّتِي وَعَدتَّهُمۡ وَمَن صَلَحَ مِنۡ ءَابَآئِهِمۡ وَأَزۡوَٰجِهِمۡ وَذُرِّيَّٰتِهِمۡۚ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ( سوره غافر، آیه8)

پروردگارا! و آنان را با هر كس از پدران و همسران و فرزندانشان كه صلاحیّت دارند به باغ‏هاى اقامتى كه به ایشان وعده داده‏اى وارد كن؛ همانا تو همان خداى عزیز و حكیمى.

نکات و پیامهایی از این آیه آسمانی :
1-مشمول دعاى اولیاى خدا شدن، صلاحیّت لازم دارد. «أَدْخِلْهُمْ … وَ مَنْ صَلَحَ»
2- خداوند، قدرت بر اعطا دارد ولى عطاى او حكيمانه است. «الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ»
3- همجوارى و همزيستى بستگان يك نعمت الهى است. «أَدْخِلْهُمْ»، «وَ مَنْ صَلَحَ» …

4-«شرط ورود به بهشت، صالح بودن است یعنی ورود به بهشت، صلاحيّت مى‏ خواهد. «أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ … وَ مَنْ صَلَحَ»

5-خانواده بهشتى، خانواده‏اى است كه بين اعضاى آن همبستگى و صميميّت در مسير حقّ باشد. «صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ»(تفسير نور، ج‏6، ص: 221)

6- نجات از دوزخ كافى نيست ورود به بهشت ارزش دارد. «قِهِمْ عَذابَ الْجَحِيمِ»، «أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ»

7- اول پاكى از بدى‏ها، سپس دريافت كمالات. «قِهِمُ»، «أَدْخِلْهُمْ»

8- رابطه بدون لياقت و صلاحيّت ارزش ندارد ولى در كنار ضابطه ارزش افزوده دارد. (صلاحيّت داشتن ضابطه و قانون است و ملحق شدن به بستگان رابطه است.) «مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ»

9- عزّت مخصوص خداست. «إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ» ( تفسير نور، ج‏10، ص: 223)

آيه شماره 30 از سوره مبارکه آل عمران
حسرت بزرگ
يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَها وَ بَيْنَهُ أَمَداً بَعيداً وَ يُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ
روزى كه هر كس، آنچه را از كار نيك انجام داده، حاضر مى‏ بيند؛ و آرزو مى‏ كند ميان او، و آنچه از اعمال بد انجام داده، فاصله زمانىِ زيادى باشد. خداوند شما را از (نافرمانى) خودش، برحذر مى‏ دارد؛ و (در عين حال،) خدا نسبت به همه بندگان، مهربان است.
1- اعمال انسان محو نمى‏ شود و در قیامت در برابر او حاضر مى‏ گردد. «محضرا»
2- بسیارى از اعمالى كه در دنیا مورد علاقه انسان است، در قیامت مورد تنفّر او قرار خواهد گرفت. «تودّ لو انّ بینها و بینه أمداً بعیداً»
3 - در روز قیامت، پشیمانى سودى ندارد و آرزوها نشدنى است. كلمه (لو) در مورد آرزوهاى نشدنى بكار مى‏ رود. «لو انّ بینها و بینه أمداً بعیداً»

آيه شماره 25 از سوره مبارکه روم
محشر
وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ تَقُومَ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ بِأَمْرِهِ ثُمَّ إِذا دَعاكُمْ دَعْوَةً مِنَ الْأَرْضِ إِذا أَنْتُمْ تَخْرُجُونَ
و از آيات او اين است كه آسمان و زمين به فرمان او برپاست؛ سپس هنگامى كه شما را (در قيامت) از زمين فراخواند، ناگهان همه خارج مى‏ شويد (و در صحنه محشر حضور مى ‏يابيد)!
1- استوارى نظام آفرینش، نه تصادفى است و نه به دست دیگران، به اراده الهى است. «تقوم … بامره»
2- پیدایش معاد، با اراده و دعوت خداوند انجام مى‏ گیرد. «دعاكم دعوةً»
3- ایمان به مبدأ، مقدّمه‏ ى ایمان به معاد است. كسى كه نظام هستى را بر پا كرد، شما را نیز پس از مرگ زنده مى‏ كند. «تقوم السّماء… اذا أنتم تخرجون»
4 - معاد، جسمانى است. «من الارض … تخرجون»
5- پیدایش معاد، دفعى است نه تدریجى. «اذا أنتم تخرجون»