در اولین جمعه ماه مبارک رمضان اللهم عجل لولیک الفرج

عکس تولیدی از رویت ماه مبارک رمضان

ماه نزول قرآن مبارک.

حرم حضرت معصومه (س) دعاگویتان بودم.

تازه از جشن تولد دردونه امام حسین (ع) اومدم ،در حال دیدن عکس هایی که از مراسم تولد انداختم و البته خسته ام .نه از رفتن به تولد و خواندن: تولد تولد تولدت مبارک. آره خسته ام، از زود خاموش شدن شمع وجودش که بیش از سه سال دوام نداشت. تو جشن تولدش دخترهای خوشگل و خردسال رو می بینی که دست به دست مادراشون دادند و غرق شادی اند. دلت می لرزه و لحظه ای غرق می شی تو فکر این دختر سه ساله که عموش عباسه و دلش پر از احساسه ، چشاش غرق لبخنده ، لبخند آغوش پدر و توی این حسم که آب می نوشم و چشام بارونی می شه از یادآوری تشنگی عباس و حسین، تو دلم آشوبی به پا می شه از آشوب خیمه ها ، آوارگی اهل سرا و در آخر از دق دختری سه ساله گنج خرابه.

گاهی شبهاتی در زمینه چرا نام حضرت مهدی(عج) به طور صریح در قرآن نیامده است تا جای هیچ شک و شبهه ای باقی نماند و از سوی برخی از افراد مطرح می شود آیا اگر این گونه که می گویید نام ایشان در قرآن ذکر می گردید ، مردم آن را بهتر و راحت تر نمی پذیرفتند؟

به این سول این گونه پاسخ می دهیم که قرآن برای معرفی افراد و شخصیت ها به مقتضیات حکمت و بلاغت از 3 شیوه استفاده نموده است:

1. معرفی با اسم

2. معرفی با عدد

3. معرفی با صفت و ویژگی

که برای هر کدام به عنوان مثال می توان آیاتی را برشمرد از جمله آیات زیر به ترتیب برای هرکدام از شیوه های 3 گانه به کار رفته اند:

مثال شیوه اول: «وَ ما مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُم‏» (سوره آل عمران، آیه 144)و « يا بَنِي إِسْرائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْراةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ» (سوره صف، آیه 6)

مثال شیوه دوم: «وَ لَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثاقَ بَنِي إِسْرائِيلَ وَ بَعَثْنا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيبا» (سوره مائده، آیه 12) و «وَ اخْتارَ مُوسى‏ قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقاتِنا» (سوره اعراف، آیه 155)

مثال شیوه سوم: « الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِنْدَهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِيل‏ يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْكَر وَ يُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّباتِ وَ يُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبائِثَ» (سوره اعراف، آیه 157) و «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُون‏» (سوره مائده، آیه 55)

شناساندن با صفت ، بهترین روش معرفی است. این نوع معرفی راه را بر سودجویان می بندد ؛ زیرا می توان نام جعلی درست کرد اما بهره برداری از صفات ، کار آسانی نبوده و قابل جعل نیست. پس تنها راه معرفی، ذکر نام امام مهدی(عج) نیست و از راه بیان صفات به وجود امام زمان و حکومت جهانی وی اشاره شده است و از آن جهت که قرآن محفوظ از تحریف بماند و به مصالحی ذکر نام امامان معصوم(ع) در قرآن صورت نگرفته است.

کتاب امام مهدی(عج) در قرآن، صص18-21