بدون تو زمین ، آقا پر از تزویر و نیرنگ است. پر از ظلم و پر از جور و سراسر تخت و اورنگ است.

اگر چه این جهان حق است و دل بستن به او باطل، همه دلدادگان مست دنیاییم و دل کندن ز او ننگ است.

محبوبم! هر روز که می گذردبیشتر از قبل دلم برایت تنگ می شود. عشق تو سراسر وجودم را فرا گرفته و اگر دلم را بشکافی بر لوح آن نام تو هگ گردیده وکنون ای بهار عشق! می ترسم از خزان عمرترسم از ندیدن است بگو که تا خزان من آیا فرصت بهار دیدن است؟

دلم برای ورود هر عشقی غیر از عشق تو بن بست است و دیده ام جز برای فراق تو نمی بارد.

بیا که هجر تو آیه « ان عذابی لشدید » را تفسیر می نماید.

آقا جان! بحق کوچه و چادر خاکی بیا، بیا که سید علی ما تنهاست و چاهی ندارد که غصه هایش را با او در میان بگذارد.

بیا و رأس سبز شاپرکهایی باش که در جستجوی قبر یاس سرگردان کوچه های هاشمیند.

بیایابن الحسن دورت بگردم بیا تا دست خالی برنگردم. 

​

منم آن پروانه سرگشته و حیران کوچه های انتظار به امید صبح ظهورت