آرزو می کنم کاش نویسنده ای بودم با نوشته های خاطره انگیز و دلربا

وشاید امروز می نویسم به این امید شورانگیز

شوق آمدنت

مرا نیز به شوق می آورد 

تا به پا کنم بزم عارفانه ای

در ندبه های عاشقانه

غروب غم نبودنت

و

طلوع صبح ظهورت

آرمان من است

پس

به آستانه اجابت رسان

این آرمان آسمانی را

تار امیدم

به پود نگاهت

پیوندی عارفانه می یافت

اگر می آمدی…

باطن و نهان

ظاهر و عیان 

همه در ید قدرت توست 

ای آشنای قریب