زیر آسمان خدا
امروز زیر آسمان خدا پر از ابرهای زیبا پروانگانی به رنگ نارنجی و ارغوانی دوره امان کرده بودند. اطراف ما را به پیست سبقت ها و بازیگوشی های خود تبدیل کرده بودند. امروز در دیدگان من یکی از روزهای زیبای خدا بود. بعدازظهری دلنشین به طعم مباحثه کتب استاد شهید، مطهری و معطر به بوی دلنشین زیارت قبور شهدای گمنام. پر از شور و انرژی در زیر گنبدی به رنگ نیلی آسمان خدا برای فردایی به شیرینی سیری در آثار شهید مطهری
نمازهای جهری
نماز های جهری :
1.در مواردی که باید حمد و سوره نماز بلند خوانده شود ، عمدا تمام یا بخشی از آن را آهسته بخواند یا در جایی که باید آهسته خوانده شود ، عمدا بلند بخوادنمازش باطل است ولی اگر از روی فراموشی یا ندانستن مساله باشد، نماز خوانده شده صحیح است.
2. اگر نماز گزار در بین خواندن حمد و سوره بفهمد اشتباه کرده است (مثلا می بایست بلند بخواند ولی آهسته خوانده است) لازم نیست مقداری را که خوانده دوباره بخواند.
زنان در دهه پنجم انقلاب
می دانی چرا در آغاز دهه پنجم انقلاب اسلامی پرچم به دست زن است؟ زن قشری از این جامعه است. جامعه ای که نیمی از آن را زنانی تشکیل داده اند که برکت خون شهدا و انقلاب اسلامی در بسیاری از زمینه ها گوی سبقت را از مردان ربوده است.
زنان مظهر خودسازی و تمدن سازی و جامعه پردازی خواهند بود. مرد و اعضای خانواده را پشتیبانی خواهد کرد تا در تمام ابعاد اجتماعی گامی موثر و مفید بردارد.
امروز دشمن از این علمداران و پرچم بدستان احساس خطر کرده است که با ترفندهای بسیار و تبلیغات سوء از طریق فضای مجازی به دنبال مسمومیت حیا، عفت و خودسازی زن انقلابی و مسلمان است.
پس باید به این رکن تاثیر گذار بیشترین بها را داد تا با الگوسازی در خود از ساحت بزرگ زنان تاریخ اسلام تاریخی به بلندای پرچمداری زمینه سازان ظهور حضرت حجت (ع) را به ثبت رساند.
حرف زدن بین اذان و اقامه
اگر کسی بین اجزای اذان و اقامه و یا بعد از آنها و قبل از تکبیرة الاحرام حرف زده و یا مدتی بین آنها فاصله شود، آیا آن اذان یا اقامه باطل میشود؟
پرسش
1. اگر کسی بین اجزای اذان و اقامه حرف دیگری بزند یا اینکه اذان و اقامه بگوید و چیزی بگوید (مثلاً جواب تلفن یا جواب کسی را بدهد)، آیا آن اذان یا اقامه باطل میشود؟ 2. به صورت کلی بین اذان و اقامه تا نماز تا چند دقیقه اگر فاصله شود آن اذان باطل است و باید از اول بگوید؟ اگر اذان و اقامه را بگوید بعد یک کار مختصر چهار پنج دقیقهای پیش آید آیا لازم است دوباره بگوید؟
پاسخ اجمالی
1. حرف زدن بین اجزاى اذان و اقامه مکروه است [مگر ذکر خدا] و اگر در بین اقامه باشد اعاده آن، مستحب است. البته اگر حرف زدن بین اذان و اقامه خیلى طول کشد، به طوریکه صورت آنها به هم خورد، [موجب باطل شدن اذان و اقامه شده و] لازم است دوباره از سر گرفته شود.[1]
2. بین اذان و اقامه نباید فاصله شود و اگر این فاصله به قدرى باشد که اذانى را که گفته شده [در عرف] اذان این اقامه به شمار نیاورند، مستحب است دوباره اذان و اقامه را بگوید. همچنین اگر بین اذان و اقامه و نماز به قدرى فاصله شود که اذان و اقامۀ آن نماز شمرده نشود، مستحب است دوباره براى آن نماز، اذان و اقامه بگوید.[2]
[1]. ر.ک: بهجت، محمد تقى، استفتائات، ج2، ص 102، س 1812، دفتر حضرت آیة الله بهجت، قم، اول، 1428 ه ق.
[2]. ر.ک: امام خمینى، سید روح اللّٰه، توضیح المسائل (محشّٰى - امام خمینى)، ج1، ص 526، م 933، دفتر انتشارات اسلامى، قم، هشتم، 1424ق.
اولویت حقوقی
رسیدگی به حق پدر و مادر اولویت دارد، یا رسیدگی به حقوق فرزندان؟
پرسش
انجام حق والدین اولویت دارد یا حق اولاد؟
پاسخ اجمالی
اگرچه احسان و نیکی به والدین در قرآن کریم و روایات سفارش و تأکید شده است و ظاهراً از دیدگاه اسلامی توصیههایی که در مورد خوشرفتاری با والدین وجود شده، در مورد فرزندان وجود ندارد، اما در مواردی نیز حقوق فرزندان مقدم است. برای نمونه؛ تأمین نفقه همسر و فرزندان واجب است و والدین در مرحله بعد قرار میگیرند.[1]
وظیفه تعلیم و تربیت فرزند بر عهده والدین است، اما فرزند چنین وظیفهای نسبت به والدین خویش ندارد و نمیتواند به بهانه احسان به آنان، از تربیت فرزندانش غافل شود.
به هر حال؛ باید گفت: حق اولاد هم حق کمی نیست؛ به دیگر سخن؛ حقوق فرزندان و والدین متقابل است، هم والدین بر فرزندان حقوقى دارند که باید فرزندان رعایت کنند و هم فرزندان بر والدین حقوقى دارند که والدین باید رعایت کنند. چنانکه در روایات میخوانیم:
پیامبر خدا(ص) فرمود: «رحمت خدا بر آنکس که فرزندش را بر نیکوکار بودنش کمک میکند، بدینگونه که از خطاى او در میگذرد و به درگاه خدا برایش دعا میکند!».[2]
امام علی(ع) فرمود: «بیگمان، فرزند، حقّى بر پدر دارد و پدر، حقّى بر فرزند؛ حقّ پدر بر فرزند، این است که از او در هر کارى جز معصیت خدا، فرمانبردارى کند و حق فرزند بر پدر، آن است که نام نیکی برایش انتخاب کند. او را به بهترین وجه در معرض تعلیم و تربیت قرار دهد و قرآن را به او بیاموزد».[3]
[1]. امام خمینی، تحریر الوسیلة، ج 2، ص 319، قم، مؤسسه مطبوعات دار العلم، چاپ اول.
[2]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 6، ص 50، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[3]. سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، محقق، صبحی صالح، ص 546، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق.