تسنیمی از بهشت

چرا رهبر برخورد نمی کند؟

20 تیر 1397

#پاسخ_شبهات پیرامون رهبری معظم انقلاب اسلامی

متن #شبهه :

?حضرت علی در مقابل انحرافات و خلاف‌کاری کارگزاران نظام در زمان حکومت خود برخورد می‌کرد و فقط به سخنرانی و تذکر و صدور حکم کفایت نمی‌کرد؛ خوب چرا امروزه رهبری در مقابل انحرافات مسئولین نظام برخورد نمی‌کند و فقط به سخنرانی و تذکر و صدور حکم اکتفا می‌کند؟ حفظ نظام مهم‌تر است یا پیاده کردن احکام خدا؟ پاسخ چیست؟⁉️
♻️پاسخ به شبهه :

آیا فکر می‌کنند که حضرت علی علیه السلام چه می‌کردند؟ همه جا شمشیر می‌کشیدند؟! این منطق اسلام نیست، منطق سامورایی‌ها، امریکایی‌ها و اسلام امریکایی و گروهک‌های وابسته است.
بنا به فرموده‌ی امام خمینی(ره)، که خود فقیهی والامقام و بی‌بدیل بودند: «حفظ نظام از اوجب واجبات است». پس جدایی انداختن بین «حفظ نظام» و «اجرای احکام خدا»، معنا و مفهومی ندارد. مگر این که کسی اسلام را نشناسد و فقط بخواهد شعار مخالف بدهد.
قبل از امیرالمؤمنین علیه السلام، رسول الله (صلوات الله علیه و آله) می‌باشند که برای حفظ اسلام، ترویج اسلام، حفظ نظام، منافع اسلام و مسلمین و اجرای حدود و احکام الهی، یک جا می‌جنگیدند، یک جا صلح می‌نمودند و یک جا مذاکره می‌کردند. یک جا فرد خاطی، خائن و جنایتکاری را می‌بخشیدند و خانه او را خانه‌ی امن اعلام می‌کردند (ابوسفیان)، یک جا حکم اعدام یک شاعره را صادر می‌نمودند. یک جا به حکم الهی حد جاری می‌کردند و یک جا به دلجویی تائب می‌رفتند … و البته سخنرانی و وعظ هم بسیار داشتند.
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام، بسیار برای احیاء و نجات اسلام شمشیر زدند، یک جا هم برای حفظ اسلام، اهانت و ضرب و شتم همسرشان که “سیدة النساء العالمین” بود را تحمل کردند یک جا همسرشان را شبانه تدفین کردند و صبح آن روز با شمشیر به بقیع رفتند و قسم خوردند که اگر نوک تیشه‌ای به زمین بخورد، همه را از تیغ می‌گذارنند. یک جا، شب ناشناس، کیسه خرما به دوش بودند و برای یتیم اشک می‌ریختند و یک جا خوارج را کاملاً نابود کردند و به بقیه نیز گفتند که این کار شما نبود، فقط من می‌توانستم چنین کنم. یک جا با سپاه معاویه در جنگ صفین مقابله کردند یک جا هم به خاطر حفظ اسلام، در مقابل فشار یاران نادان خود برای پذیرش حکمیت سکوت کردند و چون آنها خارج از موضوع و مأموریت‌شان تصمیم گرفتند، زیر بار نرفتند. یک جا حد را با جدیت جاری می‌کردند و یک جا نیز به اقرار کننده عتاب می‌کردند که چرا نزد من شهادت می‌دهی تا مجبور شوم به تو حد جاری کنم …، و البته سخنرانی، خطبه، وعظ، نامه، صدور حکم عزل و نصب و … نیز بسیار داشتند.
✴️پس تبیین سیاست‌های کلی نظام، با مقام ولایت است و تشخیص مصلحت نظام نیز بر عهده‌ی ولایت است و قطعاً صاحب ولایت احکام خدا را بهتر می‌داند.
#ولایت_فقیه نیز هم سخنرانی و وعظ دارد، هم نصیحت دارد، هم تبیین سیاست‌های کلی نظام را دارد، هم در سطح گسترده عمل دارد، هم برخورد می‌کند، هم سکوت می‌نماید، هم تبیین می‌کند، هم دستورالعمل صادر می‌نماید، هم توبیخ می‌کند، هم صدور حکم عزل و نصب دارد و …،

✳️به چند نکته‌ی مهم باید توجه نمود:

۱. ولایت فقیه هیچ گاه خارج از چارچوب شرع و قانون اساسی و قوانین عمل نمی‌نماید؛

۲. بر همین اساس، کشور نظام‌مند است و قرار نیست که رهبری تمامی نهادها، ارگان‌ها، سازمان‌ها، شهرداری‌ها، بانک‌ها و … را تعطیل کند، و خود به جای آنان کار اجرایی نماید؛

۳. ولایت فقیه، نیروهای خود جهت حفظ نظام و انجام حدود و احکام الهی را از آسمان نمی‌آورد، بلکه همین مردم (ما) را در اختیار دارد. پس گله به آنانی بر می‌گردد که اطاعت و اجرا نمی‌کنند، چنان چه حضرت علی علیه السلام نیز نسبت به بسیاری از یاران و کارگزاران خود گله‌مند بودند.

۴. ولایت فقیه، چارچوب‌ها را تعیین می‌کند، مصالح را تبیین می‌کند، دشمن را رصد می‌کند، تکالیف و حدود را در نظر می‌گیرد، رهنمود می‌دهد، برای دولت، ملت، انتخابات، اقتصاد، فرهنگ، سیاست، روابط بین‌الملل و … شاخص می‌دهد …؛ و دیگران [از مسئولین و مردم] باید توجه و رعایت کنند، نه این که بی‌بصیرتی کنند، اهمال کنند، گمان کنند که این هم یک سخنرانی و وعظ است …، و وقتی کار خراب شد، بگویند: پس چرا رهبری کاری نکرده و نمی کند؟

۵. قرار نیست که تمامی تعاملات و تذکرات و توبیخ های رهبری با مسئولین مربوطه رسانه‌ای و علنی شود، آن وقت که دیگر نظامی باقی نمی‌ماند، منتهی مواضع خود را در سخنرانی‌ها به صورت واضح و علنی می‌گویند تا هم مردم بدانند، هم رعایت کنند و هم آن دسته از مسئولین بیشتر مراقب باشند. [فتن]

نظر دهید »

یک صفحه با واجب تر از جهاد

20 تیر 1397

#فصل_اول

#بند1

بالاتر بودن امر به معروف و نهی از منکر، از جهاد
امر به معروف هم مثل نماز، واجب است. در نهج‌البلاغه می‌فرماید: «و ما اعمال البر کلها و الجهاد فی سبیل‌اللَّه عند الامر بالمعروف و النهی عن المنکر الا کنفثة فی بحر لجی.»(۱) یعنی امر به معروف و نهی از منکر، در مقیاس وسیع و عمومی خود، حتی از جهاد بالاتر است؛ چون پایه‌ی دین را محکم می‌کند. اساس جهاد را امر به معروف و نهی از منکر استوار می‌کند.

اساس جهاد را امر به معروف و نهى از منكر استوار مى‌كند.
?۱۳۷۱/۰۴/۲2

?بیانات در دیدار فرماندهان گردان‌های عاشورا

————————————–

ارجاع متن:
1)نهج‌البلاغه قصار ۳۷۴ :

⚜وَ فِي كَلَامٍ آخَرَ لَهُ يَجْرِي هَذَا الْمَجْرَى فَمِنْهُمُ الْمُنْكِرُ لِلْمُنْكَرِ بِيَدِهِ وَ لِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ فَذَلِكَ الْمُسْتَكْمِلُ لِخِصَالِ الْخَيْرِ وَ مِنْهُمُ الْمُنْكِرُ بِلِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ وَ التَّارِكُ بِيَدِهِ فَذَلِكَ مُتَمَسِّكٌ بِخَصْلَتَيْنِ مِنْ خِصَالِ الْخَيْرِ وَ مُضَيِّعٌ خَصْلَةً وَ مِنْهُمُ الْمُنْكِرُ بِقَلْبِهِ وَ التَّارِكُ بِيَدِهِ وَ لِسَانِهِ فَذَلِكَ الَّذِي ضَيَّعَ أَشْرَفَ الْخَصْلَتَيْنِ مِنَ الثَّلَاثِ وَ تَمَسَّكَ بِوَاحِدَةٍ وَ مِنْهُمْ تَارِكٌ لِإِنْكَارِ الْمُنْكَرِ بِلِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ وَ يَدِهِ فَذَلِكَ مَيِّتُ الْأَحْيَاءِ وَ مَا أَعْمَالُ الْبِرِّ كُلُّهَا وَ الْجِهَادُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ عِنْدَ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيِ عَنْ الْمُنْكَرِ إِلَّا كَنَفْثَةٍ فِي بَحْرٍ لُجِّيٍّ وَ إِنَّ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيَ عَنِ الْمُنْكَرِ لَا يُقَرِّبَانِ مِنْ أَجَلٍ وَ لَا يَنْقُصَانِ مِنْ رِزْقٍ وَ أَفْضَلُ مِنْ ذَلِكَ كُلِّهِ كَلِمَةُ عَدْلٍ عِنْدَ إِمَامٍ جَائِرٍ .
☄ترجمه:

امام عليه السّلام را كلامى ديگر در زمينه همين معناست: از اين مردم كسى است كه به دست و زبان و قلبش به انكار بر مى خيزد، چنين انسانى خصلت هاى خوب را به كمال رسانده. و كسى است كه به زبان و دل انكار مى كند و دست به برنامه اى نمى برد، چنين انسانى به دو خصلت از خصلت هاى خوب چنگ زده، و خصلتى را ضايع نموده. و كسى است كه با دل به انكار بر خاسته نه با دست و زبانش، چنين كسى دو خصلت را كه شريفتر است تباه نموده، و يك خصلت را گرفته. و كسى كه انكار با زبان و قلب و دست را ترك كرده، او مردهاى است ميان زندگان. تمام كارهاى نيك و جهاد در راه خدا در جنب امر به معروف و نهى از منكر چيزى نيست جز به مانند انداختن آب دهان در درياى پهناور. امر به معروف و نهى از منكر نه اجلى را نزديك مىكند، و نه از روزى مىكاهد. و بهتر از همه اين ها سخن عدل است در برابر حاكم ظالم.

#بند2

بها تقام الفرائض

تمامی آحاد ملت مسلمان، در حفظ و حراست از احکام نورانی آن(اسلام) و سعی در گسترش و تعمیق آن (اسلام) در جامعه، دارای وظیفهای بزرگند. امر به معروف و نهی از منکر که یکی از ارکان اساسی اسلام و ضامن برپاداشتن همهی فرایض اسلامی است، باید در جامعهی ما احیا شود و هر فردی از آحاد مردم، خود را در گسترش نیکی و صلاح و برچیده شدن زشتی و گمراهی و فساد، مسئول احساس کند.

?۱۳۶۹/۰۳/۱۰

?پیام به مناسبت اولین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی(ره)

#بند3

شرط قوام حاکمیت اخیار

امروز فقط جنگ نظامی نیست؛ اما همه تهاجمهای دیگر، باشدّت کم سابقه‌ای وجود دارد. در مقابل این تهاجم، این جامعه اسلامی، باید زنده، هوشیار، آسیب‌ناپذیر، پرامید، آماده مقاومت، آماده ضربه‌زدن و به صورتِ یک موجود زنده مقاوم بماند و مقاومت کند. این، چگونه ممکن است؟ این است که بنده موضوع امربه‌معروف ونهی‌ازمنکر را مطرح کردم. موضوع امر به معروف که موضوع جدیدی نیست. این، تکلیف همیشگی مسلمانان است. جامعه اسلامی، با انجام این تکلیف زنده می‌ماند. قوام حکومت اسلامی، با امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر است، که فرمود: اگر این کار نشود، آن وقت «لَیُسلِّطُنَّ اللَّه عَلَیْکم شِرارُکم فَیَدْعُوا خِیارُکُم فلا یُسْتَجابُ لَهُم»(۱) قوام حکومت اسلامی و بقای حاکمیت اخیار، به این است که در جامعه امربه‌معروف ونهی‌ازمنکر باشد.

?۱۳۷۱/۰۵/۰7

?بیانات در دیدار جمعی از روحانیون

————————————-

ارجاع متن :

1)حدیث .الكافی ،كلینی ج ۵ ص ۵۶ ؛ تهذيبالأحكام،شیخ طوسی ج ۶ ص ۱۷۶ ؛ مشكاةالأنوار، على بن حسن طبرسى ص۵۰ ؛ بحارالأنوار ، علامه مجلسی ج ۹۷ ص ۹۳ ؛

لَتَأْمُرُنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ لَتَنْهُنَّ عَنِ الْمُنْكَرِ أَوْ لَيُسْتَعْمَلَنَّ عَلَيْكُمْ شِرَارُكُمْ فَيَدْعُو خِيَارُكُمْ فَلَا يُسْتَجَابُ لَهُمْ

ترجمه:

محمد بن عرفه گويد: از امام رضا (ع) شنيدم مىفرمود: بایستی كه به معروف امر و از منكر نهی كنید تا [اگر اینكار نكردید]افراد بد كردار بر شما مسلط خواهند شد و خوب هایتان دعا می كنند اما مستجاب نمى شوند.

نظر دهید »