امام حسین در روز عاشورا نمازشان را به چه صورتی اقامه کردند؟

در میدان جنگ و جایی كه خوف و خطری انسان را تهدید كند نماز به صورت نماز خوف خوانده می شود كه مثل نماز مسافر شكسته است ؛ یعنی ،نمازهای چهار ركعتی دو ركعت خوانده می شود و مستحبات آن هم لازم نیست خوانده شود و طبق نقل منابع تاریخی امام حسین (ع ) هم نماز ظهر عاشورا را به صورت نمازخوف خواندند.(۱)
روایت شده است که:«امام به زهیر بن قین و سعید بن عبدالله دستور دادند که بایستند تا اینکه نماز ظهر را بخوانند،پس آندو جلوی حضرت ایستادند و حضرت با نیمی از اصحاب خود نماز خوف به جای آورد.(۲)

مقصود از نماز خوف این است که در حال جنگ نیمی از رزمندگان یا بخشی از آنان رکعت اول امام جماعت را با جماعت و رکعت دوم را فوراً فرادی تمام می کنند و بجای سایر رزمندگان بر می گردند و بقیه به رکعت دوم امام جماعت می رسند و رکعت دومشان را فوراً فرادی به انجام می رسانند و بجای خود بر می گردند و به نظر می رسد رکوع و سجودشان نیز با ایماء و اشاره می باشد نه کامل.(۳)

پی نوشت ها:
(۱). نفس المهموم،شیخ عباس قمی،ترجمه علی نظری منفرد،ص۳۳۹،به نقل از:تاریخ طبری،ج۷ص،۳۵۰ ؛کامل ابن اثیر،ج۴ص۷۱.
(۲). لهوف،سید بن طاوس،ص۹۷.
(۳). مقتل ابی مخنف،نخستین گزارش مستند از نهضت عاشورا،محمد هادی یوسفی غروی،ترجمه جواد سلیمانی،ص۱۷۲.
http://www.soalcity.ir/node/2363

السَّلَامُ‏ عَلَى‏ الْأَجْسَامِ‏ الْعَارِيَةِ فِي الْفَلَوَات‏

اجساد شهدای کربلا پس از چند روز و توسط چه کسانی دفن شدند؟
شهادت امام حسین(ع) و اصحابش در دهم محرم سال 61(ه. ق)، بوده است و دفن بدن مطهر آن حضرت و اجساد مطهر شهدای کربلاء روز پس از عاشورا توسط گروهی از مردان قبیله بنی اسد که در بیابانهای اطراف آن محل سکونت داشتند انجام شده است. وقتی لشکر عبیدالله زیاد به سوی کوفه حرکت کرد بدنهای پاک و مطهر امام حسین(ع)  و اصحاب یاران باوفایش به صورت بسیار جگر خراشی روی زمین باقی مانده بود و کسی جرأت نمی کرد آنها را دفن کند، تا این که زنان قبیله بنی اسد مردان خود را مورد شماتت قرار دادند و آنان را به انجام دفن این عزیزان ترغیب نمودند. به دنبال آن مردان قبیله بنی اسد برای دفن آمدند ولی چون بدن ها پاره پاره بود بدنها را نمی شناختند و در حالت تحیر و تردید باقی ماندند، در این هنگام امام سجاد (ع) بصورت ناشناس در جمع آنان حاضر و یکی یکی بدنها را به بنی اسد معرفی کرده و آنها بدنها را دفن می کردند. پس از دفن شهدا حضرت امام سجاد (ع) خود را به آنان معرفی کردند..
عبداالرزاق الموسوی المقرم ، مقتل الحسین، ص 414؛ محمد باقر ملبوبی، الوقایع و الحوادث، ج 4، صص 59 ـ 60 ـ 61 ؛ مروج الذهب،ج 3،ص 63.

«مؤمن از یک سوراخ دوبار گزیده نمی شود»

دو آزمون برای شناخت مردانی که برای خواستگاری می آیند یا وعده هایی می دهند به کار ببرید؛به مرداني كه اهل خيانت و بی انصافی هستند، دل نبنديد و فريب شور، شعر و شعارشون را نخوريد كه مثل سریشم چسبنده هستند تا خانم دیگری ببینند بهتر از شما، سریع تاریخ انقضای تان سرمی رسد. به محض اين كه متوجه شديد مردي اهل خيانت به زن خود، زنان شوهردار و دختران است او را در آزمون و گزينش تان رد كنيد.
آزمون دوم: اگر مردی به خواستگار یتان آمد که همسرش را طلاق داده است علت جدایی را بپرسید و حتماً از او بخواهید آدرس همسر سابقش را بدهد. اگر مقاومت کرد و نداد احتمال 98% ریگی به کفش دارد. البته به تحقیق از همسر سابق و خانواده اش اکتفا نکنید چون به هر حال آنها زخم خورده اند ممکن است با هیجان منفی شان واقع پوشانی کنند. اجازه ندهید تجربه تلخ جدایی تان هدر رود / با این تلخی زندگی شیرینی بسازید.
شعار این هشدار
وَتَعَاوَنُواْ عَلَى الْبرِّ وَالتَّقْوَى
وَلاَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ
وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ : (مائده2)
در نيکوکاری و پرهيز همکاری کنيد نه در گناه و تجاوز و از خدای بترسيد که او به سختی عقوبت می کند.[1]

پی نوشت :
1. نرم افزار اندرويد و رايانه نيش ها و نوش ها، انجمن گفتگوي ديني

پيامبر اكرم (ص) در حدیثی فرمودند: 

لا تَتِمُّ الصَّلاةُ إلّا بِزَكاةٍ، ولا تُقبَلُ صَدَقَةٌ مِن غُلولٍ، ولا صَلاةَ لِمَن لا زَكاةَ لَهُ، ولا زَكاةَ لِمَن لا وَرَعَ لَهُ؛ نماز جز با پرداخت زكات، كامل نمى‏ شود و صدقه از مال حرام قبول نمى ‏شود، و كسى كه زكات نمى‏ دهد، نمازى ندارد و كسى كه پارسايى ندارد، زكاتش قبول نمى ‏شود.(دعائم الإسلام : ج ۱ ص ۲۴۷)

انگشتر امام 

انگشتر امام حسین بعد از دزدیده شدن به چه كسی رسید؟
در روایتی در امالی صدوق آمده است :
شیخ صدوق از محمد بن مسلم روایت كرده است كه او گفت: از امام صادق سوال كردم از انگشترحسین بن علی(ع) كه به دست چه كسی افتاد؟ و به آن حضرت عرض كردم كه: من شنیدم كه آن انگشتر مانند چیزهای دیگر غارت شد، امام صادق (ع) فرمود:«چنین نیست كه گفته اند؛ بلكه حسین بن علی(ع) به فرزندش علی بن الحسین(ع) وصیت كرد و انگشترخود را در انگشت او نمود، و امر خود را به او واگذار كرد همان گونه كه پیامبر (ص) با امیرالمومنین (ع) چنین كرد، و امام علی(ع)  با حسن (ع)و امام حسن (ع) با حسین(ع)  انجام داد. سپس آن انگشتر به پدرم بعد از پدرش رسید، و از پدرم به من منتقل گردید. و آن اكنون نزد من است ومن آن را هر جمعه به دست می كنم و با آن نماز می خوانم.

محمد بن مسلم گوید:من روز جمعه بر آن حضرت وارد شدم و آن حضرت مشغول نماز بود، هنگامی كه از نماز فارغ شد دست خود را به سویم كشید ومن در انگشت آن حضرت انگشتری دیدم كه نقش آن «لا اله الا الله عُدَّةٌ للقاء الله» بود،پس فرمود: این انگشتر جدّم ابوعبدالله حسین بن علی (ع) است».
این روایت در بحار الأنوار ، ج‏۴۳، ص: ۲۴۸ نیز نقل شده است.
پی نوشت:
[۱]. أمالی الصدوق،ص۱۴۴ ، المجلس التاسع و العشرون.
http://www.soalcity.ir/node/782