ای آنان که در زندان تن اسیرید به تفسیر شهادت نیندیشید که از درک قصه ی شهادت عاجزید. فقط شهید می تواند شهادت را درک کند. شهید کسی نیست که ناگهان در خون بغلتد و نام شهید را بر خود بگیرد. شهید در آن دنیا قبل از این که در خون بتپد شهید است. و شما همچنان که شهیدان را در این دنیا نمی توانید بشناسید و بفهمید بعد از وصلشان نیز هرگز نمی توانید درکشان کنید. شهید را شهید درک می کند. اگر شهید باشید شهید را می شناسید وگرنه آیینه ی زنگار گرفته چیزی را منعکس نمی کند که نمی کند.
برخیزید و…
فکری به حال خود کنید… شهيد باغاني

امام جواد(ع)
مَنِ انقَطَعَ إلى غَيرِ اللَّهِ وَكَلَهُ اللَّهُ إلَيهِ؛(بحارالأنوار: ج 68, ص 155, ح 69)
آن كه به غير خدا روى آورد، خداوند به همو واگذارش كند.

آیا سر امام حسین (ع) به بدنش ملحق شد؟
درباره اینکه سرنوشت سر امام حسین و شهدای کربلا چه شد، و نهایتا کجا دفن شدند اختلاف نظر است، به نقلی عمر بن سعد، سر مطهر امام حسین (ع) را به کوفه و این زیاد آن را به شام فرستاد، این کار توسط «خولی» انجام شد.(1) سر دیگر شهدا نیز که 72 سر بود (2) نیز روز بعد از روز عاشورا، بین قبایل تقسیم شد و هر قبیله، چند سر برداشت به سوی کوفه رهسپار شدند. (3) مشهور در بین شیعه این است که سر امام حسین(ع) را امام سجاد تحویل گرفتند و به بدن مطهر ایشان ملحق ساختند.
1.بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الأشراف، ج 3، ص 89.
2. گروه تاریخ مؤسسه امام خمینی، مقتل جامع، ج 1، ص 896.
3. بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الأشراف، ج 3

ائمه معصومين (علیهم السلام) چه تدابيري براي زنده نگه داشتن ياد و نام امام حسين (ع) و عاشورا بكار مي بردند؟
1. از طريق برپايي مجالس سوگواري : همه معصومين در ماه محرم و خصوصاً عاشورا مجلس سوگواري و عزاداري برپا مي كردند و از مداحان مي خواستند از مصيبت اباعبدالله الحسين در مجالس عزاداري نوحه بخوانند.
2. ياد آوري مصائب حضرت در مناسبتهاي مختلف مثلاً امام سجاد هرگاه چشمشان به آب مي افتاد گريه مي كردند و مردم را به ياد مصيبت حضرت مي انداختند .
3. گريه كردن و گرياندن مردم: ائمه معصومين هم خودشان در مصيبت امام حسين گريه مي كردند و هم در فضيلت گريه بر امام حسين احاديثي نقل مي كردند و مردم را به گريه بر امام حسين تشويق و ترغيب مي كردند.
4. تشويق شاعران به مرثيه سرايي و خواندن اشعاري در فضيلت امام حسين.
5. اهميت دادن به تربت امام حسين: ائمه معصومين تربت حضرت سيدالشهداءرا بعنوان قطعه اي از بهشت معرفي مي كردند و تربت حضرت را موجب شفاي دردها مي دانستتند.

آيه شماره 5 از سوره مبارکه فاطر

يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا وَ لا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ
اى مردم! وعده خداوند حقّ است؛ مبادا زندگى دنيا شما را بفريبد، و مبادا شيطان شما را فريب دهد و به (كرم) خدا مغرور سازد
1- گروهى با زندگى مادّى و دنیوى فریب مى‏خورند، امّا گروهى زرق و برق دنیا آنان را گول نمى‏زند، بلكه شیطان فریبكار منحرفشان مى‏نماید. «لا یغرنكم باللّه الغرور»
2- براى تربیت، باید هشدارها تكرار شود. «فلا تغرنّكم - ولا یغرنكّم»
3- ایمان به معاد، بهترین وسیله ‏ى بازدارنده از فریب دنیا است. «وعداللّه حقّ»
4- وعده‏ هاى الهى حقّ است، ولى وعده‏ هاى شیطان پوچ و فریبنده. «وعداللّه حقّ»