ثمره مشورت
امام حسن مجتبي(ع) در زمینه ثمره مشورت فرمودند: تَشاوَرَ قَومٌ إلاّ هُدُوا إلى رُشدِهِم؛ هيچ مردمى با هم مشورت نكردند، مگر آن كه راه حل مناسب خود را پيدا كردند .
(ميزان الحكمه: ج 6، ص 88)
بازخورد
آيه شماره 7 از سوره مبارکه زلزال
فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ
پس هر كس هموزن ذرّهاى كار خير انجام دهد آن را مى بيند.
1- همه مردم در دادگاه عدل الهى یكسان اند. «فمن یعمل… فمن یعمل…»
2 - كیفر و پاداش الهى، بر اساس عمل است. «فمن یعمل… فمن یعمل…»
3- عمل هر چه هم كوچك باشد، حساب و كتاب دارد. لذا نه گناهان را كوچك شمرید و نه عبادات را. «مثقال ذرّة»
تواصی
آيه شماره 3 از سوره مبارکه عصر
إِلاَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ
مگر كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند، و يكديگر را به حق سفارش كرده و يكديگر را به شكيبايى و استقامت توصيه نموده اند.
1- تنها راه جلوگیرى از خسارت، ایمان و عمل است. «آمنوا و عملوا الصالحات»
2 - به فكر خود بودن كافى نیست. مؤمن در فكر رشد و تعالى دیگران است. «تواصوا بالحقّ»
3- سفارش به صبر به همان اندازه لازم است كه سفارش به حق. «بالحقّ - بالصبر»
4 - بدون ایمان و عمل صالح و سفارش دیگران به حق و صبر، خسارت انسان بسیار بزرگ است. «لفى خسر» (نكره بودن «خُسر» و تنوین آن نشانه عظمت خسارت است.)
5- جامعه زمانى اصلاح مى شود كه همه مردم در امر به معروف و نهى از منكر مشاركت داشته باشند. هم پند دهند و هم پند بپذیرند. «تواصوا بالحقّ» (كلمه «تواصوا» براى كار طرفینى است)
6- نجات از خسارت زمانى است كه انسان در صدد انجام تمام كارهاى نیك باشد گرچه موفق به انجام آنها نشود. «عملوا الصالحات» (كلمه «الصالحات» به صورت جمع محلّى به الف و لام آمده است)
كنترل سخن
پيامبر اكرم (ص) در مورد زیادی سخن فرمودند: اترُك فُضولَ الكَلامِ ، وَحَسبُكَ مِنَ الكَلامِ ما تبلُغُ بِهِ حاجَتَكَ؛
زيادى سخن را رها كن و از سخن ، به همان مقدار كه حاجتت را تأمين مى كند، بسنده كن.
(امالی طوسی ، ص 535)
خريد و فروش محصولات داراى عكس «باربى»
خريد و فروش محصولات داراى عكس «باربى»
س. آيا نگهدارى و خريد وسايل و لوازمى که داراى عکس هاى «باربى» که ساخت کشور آمريکا مى باشد که با اهداف خاصى توليد شده جايز مى باشد؟
ج) هرگونه خريد و فروش و نگهدارى وسايل و لوازمى که کمک به کشور غير مسلمان سازنده آن در جهت بهره گيرى درآمد حاصل از ساخت آن در معارضه و مبارزه با اسلام و مسلمين باشد و يا موجب اشاعه ى فساد گردد، جايز نيست.