شاید به نظرت برسد که چه مفت مفت می نویسد و کلمات را کنار هم می چیند، درست حدس زدی

چه مفت مفت می نویسم و چه مفت مفت ز دست می دهم گاهی لحظات غرق در حضورت را

ای منجی یگانه

گاهی فکر می کنم به این آرزو که ای کاش کوچه حیاتم قلمرو زیبایی بود

زیبایی در کنار تو زیستن

ولی افسوس که این کوچه بی حضور تو قلمرو سایه هاست

با ترسی وحشت انگیز و هراس آلود

یا حجة الله 

شاید گاهی آرزو کرده ای ای کاش هیچ گاه شبی با مهتاب، درختی با پائیز و کوچه ای با رهگذری قهر نکند اما آن گاه غافلی از معجزه آشتی و تکاپو برای دلربایی دوباره عاشق از معشوق

دوست دارم گرمای دلم یخ دلت را آب کند و مرا در آن حل کند حل شدنی بی بازگشت

رگ سفید حیات را با غیرتت پر ز خون حیا کن